فشار مثانه

• جِنا فلچر، کاریسا استیفنز
• ترجمه نادر اکبری سراوانی

مردم معمولاً چند بار در روز نیاز به ادرار کردن احساس می‎کنند. فشار مثانه باعث ایجاد این نیاز می‎شود، و این فشار پس از ادرار کردن از بین می‎رود. در هر حال، برخی از مردم مداوماً دچار نیاز مزبور هستند و این ممکن است به صورت نوعی درد احساس شود. این وضعیت نرمال نیست و احتمالاً نتیجۀ سیستیت بینابینی است. اختلال مورد بحث در برخی مواقع به سادگی سندرم درد مثانه نامیده می‎شود. این مقاله به سیستیت بینابینی و علایم همراه فشار روی مثانه خواهد پرداخت. 

[مطالب این مقاله:]• علل سیستیت بینابینی

• علایم فشار مثانه
• تشخیص فشار مثانه
• درمان فشار مثانه
• پیشگیری از فشار مثانه
• دورنما

علل سیستیت بینابینیجامعۀ پزشکی در مورد علل سیستیت بینابینی یا علل مرتبط به فشار مثانه به نظر قطعی نرسیده است.

به طور معمول وقتی مثانه پُر می‎شود، پیام‎هایی در مورد نیاز به تخلیۀ مثانه به مغز ارسال می‌گردد. مغز این ارتباط‌گیری را به عنوان نیاز به ادرار کردن تفسیر می‎کند.
محققان ظن به آن دارند که در مردم دچار فشار مداوم مثانه، پیام‎های مربوط به ادرار کردن بیش از میزان مورد نیاز به مغز ارسال می‎شود.
دیگر علل فشار مداوم مثانه عبارتند از:
• آلرژی
• عفونت‎
• ژنتیک
• آسیب‎دیدگی جدار داخلی مثانه
• واکنش‌های سیستم ایمنی

ریسک فاکتورها
عوامل شتاب دهنده می‎توانند ریسک توسعۀ سیستیت بینابینی را افزایش دهند.

برای مثال، سیستیت بینابینی در بزرگسالان بیش از کودکان شایع است. همچنین بر مبنای اعلام "انستیتو بیماری‎های دیابت و دستگاه گوارش و کلیه" در سطح ایالات متحد آمریکا، زنان دو بار بیش از مردان دچار سیستیت بینابینی می‌شوند.وجود دیگر اختلالات سلامت ممکن است احتمال توسعه فشار مداوم بر مثانه را افزایش دهد. این اختلالات درد مزمن یا خستگی مفرط و سندرم روده تحریک‎پذیر را شامل می‎شود.

در این زمینه بیشتر بخوانیم:

درد مثانه - آنچه دانستنش نیاز است

علایم فشار مثانه
آشکارترین علامت سیستیت بینابینی احساس فشار یا درد مثانه است که ممکن است دامنه‎ای از خفیف تا شدید داشته باشد. درد یا فشار در عین حال ممکن است مداوم بوده یا به صورت متناوب باشد و در مقطعی از بین رفته و مجدداً برگردد.
دیگر علایم سیستیت بینابینی شامل موارد زیر است:
• نیاز مداوم به ادرار کردن
• احساس درد در هنگام مقاربت جنسی
• ناراحتی ناحیۀ لگن
• ادرار مکرر با مقدار کم در طول روز
مردم ممکن است به سادگی سیستیت بینابینی را با عفونت دستگاه ادراری اشتباه بگیرند زیرا بسیاری از علایم مربوط به آنها مشابه هستند.
در هر حال، عفونت‎های دستگاه ادراری در عین حال می‎توانند سبب ایجاد علایم متفاوتی شوند و این موضوع را نباید نادیده گرفت. علایم مورد اشاره عبارتند از:
• خون‎آلود، بدبو یا کف‎آلود بودن ادرار
• احساس سوزش یا درد در هنگام ادرار کردن
• نیاز عاجل به ادرار کردن
• تب خفیف
هر فردی که ظن ابتلاء به عفونت دستگاه ادراری در مورد وی مطرح است باید به پزشک مراجعه کند.

تشخیص فشار مثانه
فرد دچار فشار مداوم مثانه باید با دکتر مشورت کند، زیرا پزشک می‎تواند عفونت دستگاه ادراری را از تشخیص خارج کرده و احتمالاً به تشخیص سیستیت بینابینی برسد.
پزشک احتمالاً یک نمونه ادرار را آزمایش کرده و ناحیۀ لگن را مورد بررسی قرار می‎دهد. اگر پزشک به هیچ عفونتی برخورد نکند، آنگاه در اغلب اوقات یک معاینۀ بالینی انجام داده و موارد زیر را در مورد فرد ثبت خواهد کرد:
• روزانه چه میزان نوشابه مصرف می‎کند
• میزان مراجعه وی به توالت چقدر است
• آیا در طول ادرار کردن یا پیش از آن دردی احساس می‎کند
این اطلاعات در معاینات پیگیری مجدداً مرور می‎شود. دکتر پس از مرور اطلاعات پزشکی یکی از تست‎های زیر یا تعداد بیشتری از آنها را در دستور کار قرار می‎دهد:
• سیستوسکپی، که در آن یک لوله باریک مجهز به دوربین به داخل مثانه فرستاده می‏شود
• تست سیتولوژی ادرار، که نشان می‎دهد آیا سلول‎های غیر نرمالی در ادرار وجود دارد یا خیر
• بررسی‎های اورودینامیک که فشار مثانه را در هنگام پر و خالی بودن اندازه‎گیری می‎کند.
پزشک در عین حال ممکن است یک نمونۀ بافت را از جدار مثانه برای از تشخیص خارج کردن سرطان جمع‎آوری کند.

درمان فشار مثانه
درمان فشار مثانه اغلب از فردی به فرد دیگر متفاوت است. مبتلایان می‎توانند در مورد گزینه‎های درمانی زیر با پزشک خود مشورت کنند:
• فیزیوتراپی
• داروهای آنتی‎هیستامین برای کمک به کاهش نیاز عاجل به ادرار کردن
• پنتوسان پلی‎سولفات سدیم که می‏تواند باعث بلوک شدن تحریک مثانه شود
• داروهای ضد افسردگی سه‎حلقه‌ای که می‎توانند مثانه را شل کنند
• داروهای غیر نسخه‎ای ضد درد
• جراحی، که در موارد نادر مطرح است
برخی داروها ممکن است مستقیماً به داخل مثانه تزریق شود.
در ادامه دو درمان مکمل که می‎توانند در مورد سیستیت بینابینی مفید باشند آمده است.

دیستانسیون مثانه (باد کردن مثانه)
دیستانسیون مثانه برای تشخیص سیستیت بینابینی مورد استفاده قرار می‎گیرد. در این اقدام هنگامی که بیمار در شرایط بیهوشی عمومی قرار دارد، پزشک مثانه را با جریان هوا پر می‎کند، کاری که باعث می‎شود تا طرفیت ادرار در فرد افزایش یابد.

تحریک عصب
پزشک ممکن است برای تخفیف درد و نیاز عاجل به ادرار کردن استفاده از تحریک ترانس‎کوتانئوس الکتریکی عصب را برای بیمار توصیه کند.
اقدام مورد بحث به قدرت بخشیدن به عضلات اطراف مثانه کمک می‎کند و می‎تواند پیام‎های ارسالی از مثانه به مغز را تحت کنترل درآرود. به هر حال روش مزبور در مورد تمامی بیماران مفید و قابل استفاده نیست.

پیشگیری از فشار مثانه
تغییرات پایه‎ای سبک زندگی می‎تواند از فشار مداوم مثانه پیشگیری کند.
بهترین کار در این مورد اجتناب از مصرف غذاها و نوشیدنی‎هایی است که می‎توانند محرک این احساس فشار باشند. اگرچه وجود هیچ ارتباطی میان رژِیم غذایی و فشار مثانه به اثبات نرسیده است، تحقیقات قویاً اجتناب مورد اشاره را توصیه می‎کنند.
اجتناب از موارد زیر می‎تواند کمک کننده باشد:
• نوشابه‌های کافئین‎دار
• غذاهای دارای مقادیر زیاد ویتامین C
• نوشابه‎های الکلی
• قندهای مصنوعی
• مواد غذایی ترش شده
• نوشابه‎های گازدار
• مرکبات
مردم می‎توانند شناسایی محرک‌های فشار مثانه خاص خود را در دستور کار قرار دهند. این کار کمک کننده خواهد بود که فرد مواد غذایی مصرف شده توسط خود و علایم فشار مثانه ظاهر شده پس از مصرف هر غذا را ثبت و ضبط کند.
مردم در عین حال می‎توانند با استفاده از موارد زیر فشار مداوم بر مثانه را کاهش دهند:
• اجتناب از مصرف دخانیات
• ردگیری برون‎ده ادرار و تربیت بدن برای ادرار کردن در زمان‌های مشخص
• پوشیدن لباس‎های لَخت و راحت
• ورزش منظم

دورنما

سیستیت بینابینی می‎تواند یک بیماری مادام‏‌العمر باشد، اما درمان‎های موجود می‎توانند به تخفیف علایم آن کمک کنند.این موضوع حیاتی است که مردم دچار فشار مداوم مثانه در جستجوی تشخیص و درمان اختلال مبتلابۀ خود باشند. در صورت عدم درمان، سیستیت بینابینی می‎تواند به عوارض بیشتری منجر شود.

مردم باید در اولین فرصت ممکن به پزشک مراجعه کنند تا نوع اختلال مبتلابۀ آنان مشخص گردد./

Source:

What causes bladder pressure?Last reviewed Tue 27 March 2018By Jenna Fletcher Reviewed by Carissa Stephens, RN, CCRN, CPN