وسواس در احتلام

حصول جنابت در بانوان به دو طریق است: الف) دخول و همبستری از طرف جلو و یا پشت، ب ) خروج منى. البته هر مایعى که از زنان خارج شود، منى نیست. تنها ترشحاتى که در اوج لذت جنسى خارج مى‏گردد، حکم منى را دارد.

گاهى پس از ملاعبه (یعنى بازى و شوخى‏هایى که به تحریک غریزه جنسى انجام مى‏گیرد و موجب احساس خوشایندى و لذت جنسى مى‏گردد.) مایع سفید رنگى خارج مى شود، که آن مایع گر چه از روى شهوت و احساس لذت خارج شده، ولى مادامى که علائم منى را نداشته باشد (مذى) نامیده مى‏شود و پاک است و هیچ یک از احکام منى بر آن مترتب نمى‏شود. علائم منى عبارتند از:

1- مایعى که خارج مى‏شود از روى شهوت و همراه با ارضاء کامل باشد.

2- با فشار و جستن بیرون مى‏ریزد (در زنان لازم نیست با جستن بیرون آید).

3- بدن پس از آن کمى سست مى‏شود. البته ممکن است در فردی با وجود ارضاء کامل سستی هم ایجاد نشود ولی خیلی نادر است.

بنابراین ترشحاتى که با اندکى شهوت و خوشایندى خارج مى‏شود پاک است و غسل ندارد ولى مایعى که همراه با اوج شهوت (ارگاسم) از زن خارج مى‏شود حکم منى را دارد و موجب جنابت است ولی به طور کلی هر وقت یقین پیدا کردید آنچه از شما خارج شده منی بوده نجس است و غسل جنابت واجب می شود و اما هر وقت یقین ندارید، غسل واجب نمی شود و اجتناب از آن رطوبت نیز لازم نیست. بنابر فتوای حضرت آیت الله فاضل اگر در حال عادت جنب شود می تواند غسل جنابت انجام دهد و اثر جنابت مرتفع می شود کما اینکه غسل های دیگر مثل غسل جمعه و غیره نیز از او در حال حیض صحیح است و می تواند صبر کند بعد از پاک شدن از حیض به نیت هر دو یک غسل انجام دهد.

از سؤال شما معلوم می شود که به وسواس مبتلا هستید و تنها راه علاج این است که اعتنا نکنید و به طور کلی مسئله غسل و وضو آن قدرها مشکل نیست و این خود ما هستیم که با پیروی از وساوس شیطان کار را بر خودمان سخت می کنیم.

در روایت آمده که مقدار آب لازم برای وضو حدود یک لیتر و برای غسل سه لیتر است و پیامبر اسلام خودشان این طور عمل می کردند و در آخر روایت می فرماید: «بعد از من مردمی می آیند که این مقدار آب را کم می شمارند. اینها از امت من نیستند». بنابراین از روایات استفاده می شود که امر وضو و غسل خیلی آسان است و دقت بیش از حد لازم نیست. لذا همانطور که گفتیم سعی کنید بعداز برطرف کردن نجاست و برطرف کردن موانعی اگر در بدن هست، بلافاصله غسل کنید و معطل نشوید و به وسوسه هایی که از شیطان القا می شود گوش ندهید.

جهت کسب آگاهی بیشتر مطالب زیر را نیز مطالعه کنید.

وسواس عبارت است از افکار و اندیشه‏ها یا اعمال و رفتارهاى ناخواسته و غیراختیارى که پى‏در پى و بدون اراده شخص به ذهن فرد مى‏آید و نمى‏تواند به سادگى آن فکر یا عمل را از خود دور کند. این حالت باعث ایجاد اضطراب شده و شخص جهت خنثى کردن آن و رسیدن به آرامش، به اعمال یا افکارى روى مى‏آورد و مکررا در عمل یا در ذهن خود آن را تکرار مى‏کند و خود را در برابر آن اعمال و یا افکار مجبور احساس مى‏کند مثل تکرار افکارى اذیت‏کننده در ذهن یا تکرار آب کشیدن دست خود یا تردید در طهارت و نجاست لباس یا بدن خود و نظایر آن. بنابراین دقت در طهارت و نجاست اگر از حد عادى خارج شود و بدون اختیار فرد دست یا ظرفى را آب مى‏کشد و این عمل به گونه‏اى تکرار شود که غیرمتعارف باشد، وسواس است و باید درمان شود.

گام اول براى غلبه بر این بیمارى، شناخت آن به عنوان یک روند مزاحم است که بحمداللّه‏ شما این مرحله را به خوبى پشت سر گذاشته‏اید.

اکنون نوبت آن است که با اقدام‏هاى جدى، براى همیشه خود را از این مهلکه نجات دهید.

براى از بین رفتن حالت وسواس راه‏هایى وجود دارد که از جمله آنها مى‏توان عوامل زیر را برشمرد:

1) یادگیرى مسائل شرعى به نحو صحیح.

2) توجه به مفاسدى که وسواس به دنبال دارد؛ مانند از بین رفتن تمرکز فکرى و اختلال در امور زندگى و بازماندن از انجام تکالیف شرعى.

3) مطالعه کتابهایى که در این زمینه نوشته شده است؛ مانند کتاب «وسواس» تألیف مرحوم مصطفى زمانى.

4) توجه داشته باشیم که گمان به نجاست تکلیف آور نیست بلکه در صورتى اجتناب لازم است که انسان یقین به نجاست داشته باشد.

5) همان طور که مى‏دانیم در زمان پیامبر اکرم(ص) و ائمه اطهار(ع) با این که آب لوله‏کشى و امکانات بهداشتى فعلى موجود نبوده است مسلمانان به طورعادى زندگى مى‏کردند و در خصوص طهارت و نجاست مشکل خاصى نداشتند.

6) توجه به این که یقین شخص وسواس براى وى معتبر نیست بلکه در پاک شدن و نجس شدن اشیاء باید به نظر عرف مراجعه کند و در آب کشیدن اشیاء و انجام غسل به طور عادى و مانند عرف عمل کند.

7) شما مى‏دانید که خداوند تکلیف شاق براى بندگان خود معین ننموده است بنابراین عزم خود را جزم نمایید و تصمیم بگیرید که براین دشمن درونى غلبه نمایید. برنامه‏هاى زیر را عمل کرده و به حصول نتیجه یقین داشته باشید:

الف) ذکر «لا اله الا الله» و «لا حول ولا قوه الا بالله» را بسیار بگویید.

ب ) شب‏ها موقع خوابیدن و آرامش بدن در بستر بارها این جملات را با خود بگویید: من به خواست خداوند قطعا خواهم توانست براین بیمارى وضعف غلبه نمایم من براى غلبه براین وسوسه‏ها کاملا نیرومندم. من از ضعف و زبونى بیزارم و بر ترک این عادت ناپسند مقتدرم.

امید است با عمل به مضامین فوق به زودى سلامت کامل رفتارى خود را بازیابید.

استعاذه و پناه بردن به خداوند را با خواندن سوره‏هاى فلق و ناس و نیز تکرار «اعوذ باللّه‏ من الشیطان الرجیم» و «لا حول ولا قوه الاّ باللّه‏» فراموش نکنید.

یکى از دوستان خوب و مورد اعتمادتان را براى مشورت برگزینید. ایشان نیز دائما ضرورت تغییر رویه را به شما یادآور شود تا مقدارى از بایدهاى ناخواسته شما کاهش یابد.

ج ) به دلیل این که معمولاً وسواس‏هاى عملى ملازم با وسواس فکرى است سعى کنید فکر خود را کنترل نمایید. براى کنترل فکر راه‏کارهاى زیر را به کار گیرید:

1- از تنهایى و قرار گرفتن در محیط‏هاى خلوت اجتناب کنید.

2- هیچ‏گاه بیکار نباشید و همواره با برنامه‏ریزى صحیح اوقات خود را با مطالعه، تفریح، ورزش و سایر کارها پرکنید.

3- در کارهاى دسته‏جمعى بیشتر شرکت کنید.

4- با دوستان خوب با نشاط و اجتماعى بیشتر معاشرت کنید و کلاً در جلسات جشن و جلسات مذهبى بیشتر شرکت کنید.

5- هرگاه فکر مزاحمى به ذهنتان خطور کرد با پرداختن به کارى مانند مطالعه یا کارهاى دیگر، فکر خود را آزاد کنید.

6- هر روز حدود نیم الى یک ساعت به ورزش مورد علاقه بپردازید و سعى کنید ورزش را به عنوان یک کار بسیار ضرورى و مفید هیچ‏گاه ترک نکنید.

آنچه در بالا بیان شد کلیاتی بود در زمینه وسواس فکری و عملی و برخی راه کارهای مقابله با آن ولی از آنجا این گونه مشکلات همان طور که به تدریج دامنگیر شما شده است به تدریج نیز (البته اگر عمل به راهکارهای انجام شود) از فکر و عمل شما دور خواهد شد و انتظار نداشته باشید یک شبه درمان خواهد شد. بلکه نیازمند جلسات مکرر حضوری با متخصصین و کارشناسان این امر نظیر روانپزشکان یا روانشناسان بالینی است پس چه بهتر است مشکل خود را حضورا با این گونه متخصصینی در میان گذاشته و در پی درمان آن برآیید و اگر هم خواستید موضوع را با کارشناسان این مرکز به نتیجه نهایی برسانید باید ضمن عمل به راهکارهای ارائه شده در مکاتبات بعدی ما را در جریان میزان پیشرفت درمان قرار دهید تا راهکارهای بعدی را خدمتتان عرض کنیم در عین حال در پایان این بخش از جواب شما را به مطالعه و دقت در دو نکته زیر جلب می کنیم:

الف) از نظر شرعى وسوسه از شیطان است و نباید از آن پیروى کرد. در روایت هست که: «شیطان دوست دارد شما از او پیروى نمایید». پس سعى کنید مثل همه مردم غسل کنید.

پیامبر اکرم(ص) فرموده است: «مقدار آب لازم براى وضو حدود یک کیلو و براى غسل حدود سه کیلو است». بعد مى‏فرماید: «مردمى بعد از من مى‏آیند که این مقدار را کم مى‏شمارند، این‏ها از امت من نیستند».

ب ) اسلام یک دین سهل و آسانى است که خود پیامبر(ص) مى‏فرماید: «من براى شما یک دین آسان آورده‏ام» آن وقت اگر بنا باشد یک وضو و یا غسل این قدر وقت انسان را بگیرد و به این اندازه مشکل باشد، این چه دین آسانى خواهد بود؟ از طرفى اگر کسى خلاف آنچه که پیامبر(ص) و ائمه(ع) دستور داده‏اند، عمل نماید این دهن کجى به آنان محسوب مى‏شود و گناه بزرگى است؛ مثلاً پیامبر(ص) مى‏فرماید: «چیز نجس را بعد از برطرف شدن عین نجاست یک مرتبه که زیر آب جارى شستید پاک است»، آن وقت اگر شما بیشتر از این آب مصرف کردید این هم دهن کجى به پیامبر(ص) است (زیرا معنایش این است که آنچه پیامبر(ص) فرموده درست نیست و این کار من صحیح است) و از طرفى مصرف بیشتر از مقدار لازم آب اسراف است که از گناهان کبیره محسوب مى‏شود. با توجه به آنچه گفته شد باید بگوییم که غسل به آن کیفیتى که شما نوشته‏اید لازم نیست و هیچ مجتهدى چنین کارى را اجازه نداده است. بنابراین سعى کنید از این به بعد به طور معمولى و مثل دیگران غسل انجام دهید و شستن داخل گوش و بینى لازم نیست.

مراحل اصلى غسل (که در چند دقیقه به پایان مى‏رسد) عبارت است از:

1- نیت؛ براى نیت کردن هم لازم نیست گوش‏ها را بگیرید و به زبان چیزى بگویید؛ بلکه همین‏قدر که قلبا مى‏دانید براى چه کارى به حمام آمده‏اید و نیت شما انجام غسل است، کفایت مى‏کند.

2- بعد از نیت سر و گردن را بشویید،

3- بعد تمام طرف راست و سپس تمام طرف چپ را بشویید.

پس این دقت‏هایى که نوشته‏اید هیچ لزومى ندارد و وظیفه شما این است که به طور معمولى غسل کنید و به شک‏هاى خود اعتنا ننمایید؛ زیرا شک آدم وسواس هیچ اعتبارى ندارد و اصلاً بالاتر از سیاهى که رنگى نیست، شما ولو به نظر خودتان غسل باطل انجام مى‏دهید، باز اعتنا نکنید و از این به بعد به طور معمولى غسل نمایید و مسؤولیت آن را نیز ما به عهده مى‏گیریم.

برگرفته از پرسمان