علائم پاره شدن بخیه واژن

اگر در مورد پارگی واژن در هنگام زایمان نگران هستید، شما تنها نیستید. این جراحت نسبتاً رایج در زمان زایمان برای بسیاری از زنان باردار نگران کننده است. در ادامه درمورد علل پارگی واژن و بهترین راه ها برای پیشگیری و درمان آن توضیح داده ایم.

پارگی واژن چیست؟

پارگی واژن که جراحت واژن نیز نامیده می شود، به جراحت بافت واژن گفته می شود. این زخم ها در واژن به وجود می آیند. جراحت واژن، لابیا و ناحیه پرینه همگی ممکن هستند. پرینه بافت بین مقعد و دهانه واژن است. پارگی پرینه انواع مختلفی دارد که درجه شدت آن ها از یک تا چهار است.

پارگی با درجه اول تنها روی پوست ایجاد می شود در حالی که پارگی درجه دو به عضله هم می رسد. پارگی درجه سه عمیق تر است و به ماهیچه باسطه مقعد می رسد. ماهیچه باسطه عضله ای است که به شما کمک می کند مدفوع را نگه داشته یا آزاد کنید.

شکل آناتومیک

پارگی درجه سه به سه نوع دسته بندی می شود و ممکن است فقط خارجی، هم خارجی و هم داخلی و یا به صورت پارگی عضله داخلی مقعد باشد.

چه چیزی سبب پارگی واژن می شود؟

پارگی واژن ممکن است در زمان زایمان ایجاد شود و در این صورت پارگی زایمان نامیده می شوند. این پارگی ها در زمان های دیگر هم رخ می دهند. رابطه جنسی خشن اصلی ترین علت پارگی های غیر زایمانی است. بکارت لاغری واژن، مشکلات مادرزادی، زخم یا جراحت ناشی از جراحی، دخول اجسام به واژن و تجاوز جنسی همگی احتمال پاره شدن ناحیه پرینه را افزایش می دهند.

پارگی زایمان در زمان تولد نوزاد ایجاد می شود که بافت های واژن و پرینه کشیده می شوند. اگر این بافت ها بیش از حد کشیده شوند، پاره می شوند. این اتفاق بیشتر در زمان اولین زایمان رخ می دهد. همچنین اگر وزن نوزاد بیشتر از 4.5 کیلو باشد، این احتمال بیشتر می شود.

همچنین زایمان با کمک وکیوم و مرحله دوم طولانی در زایمان نیز خطر پارگی را بیشتر می کند. مشکلات حین زایمان مانند گیر کردن شانه نوزاد در واژن می توانند سبب ایجاد پارگی درجه سوم یا چهارم شوند.

پارگی واژن در زایمان تا چه حد طبیعی است؟

در حین زایمان پارگی واژن بسیار رایج است. بیشتر زایمان ها باعث پارگی می شوند با این حال پارگی های شدید بسیار نادر هستند.

خوشبختانه بیشتر پارگی ها عواقب خطرناک ندارند.

با توجه به آمارها، 53 الی 79 درصد از زایمان های واژینال تا حدودی سبب پارگی واژن می شوند. پارگی های درجه  3 و 4 تنها در 3 درصد از اولین زایمان و 0.8 درصد از زایمان های بعدی رخ می دهند.

مشکلات پارگی واژن:

مشکلات اصلی این مشکل عبارتند از درد، خونریزی و عفونت. پارگی درجه سه و چهار، هرچند که نادر باشند، معمولاً با خطر بی اختیاری ادرار یا مدفوع، درد و کاهش میل جنسی همراه با این پارگی ها ممکن است تا مدت زیادی پس از زایمان باقی بمانند.

پارگی واژن

در صورت درمان مناسب احتمال عفونت آنها کم است. بو گرفتن بخیه ها یا تب می تواند نشان دهنده عفونت زخم باشد.

پارگی شدید که عضلات مقعد را هم درگیر کند می تواند روی کنترل مدفوع تاثیر بگذارد. پژوهش ها نشان داده اند که در 6 الی 7 درصد از این پارگی های شدید این اتفاق می افتد. برخی علائم کنترل ضعیف مدفوع شامل نشت مدفوع یا ناتوانی در کنترل گاز است.

درمان پارگی واژن

درمان پارگی واژن معمولاً همیشه ضروری نیست. از آنجایی که جریان خون در واژن زیاد است، بافت های این قسمت به خوبی ترمیم  می شوند و پارگی های کوچک ممکن است به درمان نیاز نداشته باشند. در زخم های شدیدتر ممکن است به بخیه یا عمل جراحی نیاز داشته باشند.

پارگی های درجه اول که تنها در پوست ایجاد می شوند معمولاً  به درمان نیاز ندارند. در این نوع پارگی ها، تنها در صورتی درمان لازم است که زخم عفونت کرده باشد.

درمان پارگی پرینه معمولاً ضروری نیست چرا که واژن جریان خون خوبی دارد و پارگی های کوچک در این ناحیه به درمان نیاز ندارند.

زخم های شدیدتر ممکن است به درمان نیاز داشته باشند. زخم های درجه دوم که هم پوست و هم عضلات را در بر می گیرند، معمولاً  به بخیه نیاز دارند. پارگی های درجه سه و چهار به درمان پزشکی نیاز دارند که عضلات بین واژن و مقعد را ترمیم می کنند.

پس از پارگی واژن، برخی درمان های خانگی می توانند به شما کمک کنند راحت باشید یا زودتر درمان شوید. قرار دادن کیسه یخ روی ناحیه ملتهب می تواند به کنترل تعریق کمک کند. ورزش های کگل و سایر ورزش های بعد از زایمان می توانند به تسریع جریان خون در این ناحیه و در نتیجه تسریع بهبودی کمک کنند.

وان آب گرم یا نسشتن در تشت آب گرم نیز به کاهش درد کمک می کند. بهداشت مناسب برای درمان پارگی ها ضروری است. برای رفع بیشتر درد، پزشک ممکن است داروهای بدون نیاز به نسخه را پیشنهاد کند. در صورتی که عفونت ایجاد شود، پزشک به احتمال زیاد آنتی بیوتیک موضعی یا خوراکی تجویز کند.

راه هایی برای پیشگیری از پارگی واژن

چندین مورد هستند که می توانند به شما در پیشگیری از پارگی واژن در زایمان کمک کنند.

برای پیشگیری از این مشکل پزشکان متخصص راهکارهای زیادی دارند که در زمان زایمان می توانند از آنها استفاده کنند. ماساژ ناحیه پرینه می تواند عضلات را شل کرده و از پارگی جلوگیری می کند. این کار را می توان پیش از مرحله دوم زایمان یا در حین آن انجام داد. پزشک می تواند کمپرس آب گرم را حین فشار دادن مادر برای زایمان روی این ناحیه بگذارد. این کار می تواند از پارگی های شدید پیشگیری کند.

در صورتی که پارگی واژن به دلیل رابطه جنسی باشد، استفاده از روان کننده مناسب می تواند رابطه جنسی را لذت بخش تر کرده و از پارگی پیشگیری کند.

دخول واژینال با فشار زیاد رایج ترین علت پارگی واژن بدون زایمان است. معاشقه پیش از رابطه جنسی می تواند از این پارگی ها پیشگیری کند. در صورتی که مایع روان کننده طبیعی واژن کافی نباشد، استفاده از ژل های روان کننده مناسب می تواند رابطه جنسی را لذت بخش تر کرده و از پارگی پرینه پیشگیری کند.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

اگر حین زایمان دچار این مشکل شدید، مطمئن شوید در جلسات بعدی معاینه شرکت کنید. اگر پارگی شما غیر زایمانی است، ممکن است تنها زمانی به معاینه پزشک نیاز داشته باشید که خونریزی یا درد داشته باشید. همچنین اگر فکر می کنید پارگی عفونت کرده است باید به پزشک مراجعه کنید.

معاینه پس از زایمان که برای 4 الی 6 هفته پس از زایمان تعیین می شود بسیار مهم است. در این جلسه پزشک روند بهبودیتان را بررسی خواهد کرد. اگر در ناحیه پرینه درد دارید، در کنترل مدفوع دچار مشکل هستید یا دیگر مشکلات مربوط به پارگی را دارید به پزشک خود اطلاع دهید.

نتیجه گیری

پارگی واژن مشکل رابجی در زایمان است اما این جراحت ها در دیگر مواقع نیز رخ می دهند. آن ها معمولاً خطرناک نیستند و درمان های زیادی برایشان وجود دارند. برای اطلاع یافتن از نحوه پیشگیری  و درمان آنها با پزشک خود مشورت کنید.