شک بین چهار و پنج خامنه ای

شكهاى صحيح

شكهاى صحيح

١١٩٩ در نه صورت اگر در شماره ركعتهاى نماز چهار ركعتى شك كند بايد فكر نمايد، پس اگر يقين يا گمان به يك طرف شك پيدا كرد همان طرف را بگيرد و نماز را تمام كند و گرنه به دستورهايى كه گفته مى‏شود عمل نمايد و آن نه صورت از اين قرار است: اول: آنكه بعد از سر برداشتن از سجده دوم شك كند دو ركعت‏خوانده يا سه ركعت، كه بايد بنا بگذارد سه ركعت‏خوانده و يك ركعت ديگر بخواند و نماز را تمام كند و بعد از نماز يك ركعت نماز احتياط ايستاده يا دو ركعت نشسته به دستورى كه بعد گفته مى‏شود بجا آورد. دوم: شك بين دو و چهار بعد از سر برداشتن از سجده دوم، كه بايدبنا بگذارد چهار كعت‏خوانده و نماز را تمام كند و بعد از نماز دو ركعت نماز احتياط ايستاده بخواند. سوم: شك بين دو و سه و چهار بعد از سر برداشتن از سجده دوم كه بايد بنابر چهار بگذارد و بعد از نماز دو ركعت نماز احتياط ايستاده و بعد دو ركعت نشسته بجا آورد ولى اگر بعد از سجده اول يا پيش از سر برداشتن از سجده دوم يكى از اين سه شك برايش پيش آيد مى تواند نماز را رها كند و دوباره بخواند. چهارم: شك بين چهار و پنج بعد از سر برداشتن از سجده دوم كه بايد بنابر چهار بگذارد و نماز را تمام كند و بعد از نماز دو سجده سهو بجا آورد ولى اگر بعد از سجده اول يا پيش از سر برداشتن از سجده دوم، اين شك، براى او پيش آيد، بنابر احتياط استحبابى به دستورى كه گفته شد عمل كند اگر چه نمازش باطل است و بايد دوباره بخواند. پنجم: شك بين سه و چهار كه در هر جاى نماز باشد بايد بنابر چهار بگذارد و نماز را تمام كند و بعد از نماز يك ركعت نماز احتياط ايستاده يا دو ركعت نشسته بجا آورد. ششم: شك بين چهار و پنج در حال ايستاده كه بايد بنشيند و تشهد بخواند و نماز را سلام دهد و يك ركعت نماز احتياط ايستاده يا دو ركعت نشسته بجا آورد. هفتم: شك بين سه و پنج در حال ايستاده كه بايد بنشيند و تشهد بخواند و نماز را سلام دهد و دو ركعت نماز احتياط ايستاده بجا آورد. هشتم: شك بين سه و چهار و پنج در حال ايستاده كه بايد بنشيند و تشهد بخواند بعد از سلام نماز دو ركعت نماز احتياط ايستاده و بعد دو ركعت نشسته بجاآورد. نهم: شك بين پنج و شش در حال ايستاده كه بايد بنشيند و تشهد بخواند و نماز را سلام دهد و دو سجده سهو بجا آورد.

١٢٠٠ اگر يكى از شكهاى صحيح براى انسان پيش آيد نبايد نماز را بشكند و چنانچه نماز را بشكند معصيت كرده است پس اگر پيش از انجام كارى كه نماز را باطل مى‏كند مثل رو گرداندن از قبله، نماز را از سر گيرد نماز دومش هم باطل است. و اگر بعد از انجام كارى كه نماز را باطل مى‏كند مشغول نماز شود نماز دومش صحيح است.

١٢٠١ اگر يكى از شكهايى كه نماز احتياط بر آنها واجب است در نماز پيش آيد،چنانچه انسان نماز را تمام كند و بدون خواندن نماز احتياط، نماز را از سر بگيرد، معصيت كرده است. پس اگر پيش از انجام كارى كه نماز را باطل مى‏كند نماز را از سر گرفته، نماز دومش هم باطل است، و اگر بعد از انجام كارى كه نماز را باطل مى‏كند مشغول نماز شده، نماز دومش صحيح است.

١٢٠٢ وقتى يكى از شكهاى صحيح براى انسان پيش آيد، چنانكه گفته شد بايد فكر كند، ولى اگر چيزهايى كه به واسطه آنها ممكن است‏يقين يا گمان به يك طرف شك پيدا شود از بين نمى‏رود، چنانچه كمى بعد فكر كند، اشكال ندارد، مثلا اگر در سجده شك كند مى‏تواند تا بعد از سجده فكر كردن را تاخير بيندازد.

١٢٠٣ اگر اول گمانش به يك طرف بيشتر باشد، بعد دو طرف در نظر او مساوى شود بايد به دستور شك عمل نمايد، و اگر اول دو طرف در نظر او مساوى باشد و به طرفى كه وظيفه او است بنا بگذارد، بعد گمانش به طرف ديگر برود بايد همان طرف را بگيرد و نماز را تمام كند.

١٢٠٤ كسى كه نمى‏داند گمانش به يك طرف بيشتر است‏يا هر دو طرف در نظر او مساوى است، بايد احتياط كند و در هر مورد، احتياط بطور مخصوصى است كه در كتابهاى مفصل گفته شده است.

١٢٠٥ اگر بعد از نماز بداند كه در بين نماز حال ترديدى داشته كه مثلا دو ركعت‏خوانده يا سه ركعت و بنا را بر سه گذاشته، ولى نداند كه گمانش به خواندن سه ركعت بوده يا هر دو طرف در نظر او مساوى بوده، به احتياط واجب بايد نماز احتياط را بخواند.

١٢٠٦ اگر موقعى كه تشهد مى‏خواند يا بعد از ايستادن شك كند كه دو سجده را بجا آورده يا نه و در همان موقع يكى از شكهايى كه اگر بعد از تمام شدن دو سجده اتفاق بيفتد صحيح مى‏باشد براى او پيش آيد، مثلا شك كند كه دو ركعت‏خوانده يا سه ركعت، به احتياط واجب بايد به دستور آن شك عمل كند و نمازش را هم دوباره بخواند.

١٢٠٧ اگر پيش از آنكه مشغول تشهد شود يا در ركعتهايى كه تشهد ندارد پيش از ايستادن شك كند كه دو سجده را بجا آورده يا نه، و در همان موقع يكى از شكهايى كه بعد از تمام شدن دو سجده صحيح است برايش پيش آيد، نمازش باطل است.

١٢٠٨ اگر موقعى كه ايستاده، بين سه و چهار يا بين سه و چهار و پنج‏شك كند و يادش بيايد كه دو سجده يا يك سجده از ركعت پيش بجا نياورده، نمازش باطل است.

١٢٠٩ اگر شك او از بين برود و شك ديگرى برايش پيش آيد، مثلا اول شك كند كه دو كعت‏خوانده يا سه ركعت، بعد شك كند كه سه ركعت‏خوانده يا چهار ركعت،بايد به دستور شك دوم عمل نمايد.

١٢١٠ اگر بعد از نماز شك كند كه در نماز مثلا بين دو و چهار شك كرده يا بين سه و چهار، احتياط واجب آن است كه به دستور هر دو عمل كند و نماز را هم دوباره بخواند.

١٢١١ اگر بعد از نماز بفهمد كه در نماز شكى براى او پيش آمده ولى نداند ازشكهاى باطل بوده يا از شكهاى صحيح و اگر از شكهاى صحيح بوده كدام قسم آن بوده‏است، بنا بر احتياط واجب بايد به دستور شكهايى كه صحيح بوده و احتمال مى‏داده عمل كند و نماز را هم دوباره بخواند.

١٢١٢ كسى كه نشسته نماز مى‏خواند اگر شكى كند كه بايد براى آن، يك ركعت نماز احتياط ايستاده يا دو ركعت نشسته بخواند، بايد دو ركعت نشسته به جا آورد، بلكه اگر شكى كند كه بايد براى آن دو ركعت نماز احتياط ايستاده بخواند، بايد دو ركعت نشسته بجا آورد.

١٢١٣ كسى كه ايستاده نماز مى‏خواند اگر موقع خواندن نماز احتياط از ايستادن عاجز شود، بايد مثل كسى كه نماز را نشسته مى‏خواند و حكم آن در مساله پيش گفته شد نماز احتياط را بجا آورد.

١٢١٤ كسى كه نشسته نماز مى‏خواند اگر موقع خواندن نماز احتياط بتواند بايستد،بايد به وظيفه كسى كه نماز را ايستاده مى‏خواند عمل كند.