افتادن در بارداری، امری بسیار رایج و طبیعی می باشد. به طور مثال ممکن است در حال پایین آمدن از پله ای، ناگهان زیر پایتان خالی شود و زمین بخورید و یا زمانی که از سر شادی خودتان را به موسیقی سپرده اید، مانعی پیش پایتان قرار گیرد و باعث زمین خوردنتان شود. قطعا قبل از هر چیز نگران جنینی می شوید که درون شکمتان در حال رشد است، اما خوب است بدانید که زمین خوردن در بارداری ممکن است نگران کننده و دردناک باشد، اما به هیچ عنوان غیرطبیعی نیست.
دلایل زمین خوردن در بارداری:
احتمال زمین خوردن در دوران بارداری به خصوص بعد از سه ماهه سوم بارداری که جنین رشد زیادی داشته، بالا می رود. از شایع ترین دلایل افتادن در بارداری می توان به موارد زیر اشاره کرد:
· تغییر مرکز ثقل بدن: با بزرگ شدن شکم در بارداری، مرکز ثقل بدن به سمت جلو تغییر می یابد و ایستادن دشوار می شود (مخصوصا در مکان هایی مانند جدول پیاده رو).
· سست شدن مفاصل به دلیل ترشح هورمون های بارداری: به لحاظ فیزیولوژیکی با نزدیک شدن به زمان زایمان، مفاصل بدن به دلیل ترشح هورمون بارداری ریلاکسین، شل تر و سست تر خواهند شد. ترشح این هورمون در بدن مادر، او را برای زایمان آماده می کند. ترشح این هورمون باعث کشیده شدن مفاصل و بافت های پیوندی در ناحیه لگن و رحم حین زایمان می گردد. اما در عین حال شل شدن مفاصل ممکن است باعث بی ثباتی در پاها و عدم تعادل گردد و در نتیجه احتمال افتادن در بارداری را افزایش می دهد.
· همچنین خستگی ناشی از حاملگی نیز می تواند خطر زمین خوردن در بارداری را افزایش دهد.
· ورم پا در بارداری: متورم شدن پاها در بارداری، باعث کاهش ثبات و تعادل مادر باردار حین راه رفتن می گردد. در نتیجه، ورم پا در بارداری را می توان یکی از دلایل افتادن در بارداری دانست.
· افت فشار و قند خون در بارداری: زنان باردار در بارداری بدلیل مواجهه با افت فشار خون و قند خون، ممکن است دچار سرگیجه شوند که این خود عامل از دست دادن تعادل و زمین خوردن در بارداری می باشد.
آیا زمین خوردن در بارداری به جنین آسیب می رساند؟
سوالی که برای بسیاری از مادران باردر مطرح می گردد این است که " آیا زمین خوردن باعث سقط جنین می شود ؟ " و یا " افتادن به پشت در بارداری برای جنین خطرناک است ؟". خوب است بدانید که بعد از افتادن ناگهانی و بعضا حتی دردناک، احتمال ایجاد آسیب و خطر برای جنین، بسیار ناچیز است. به این دلیل که شکم مادر محیط امنی را برای کودک فراهم می کند. عوامل مختلفی باعث ایجاد این امنیت می گردند که عبارتند از:
· کیسه آمنیوتیک و مایع درون آن، در نقش جاذب شوک (ضدضربه) عمل کرده و از وارد شدن ضربه شدید به جنین جلوگیری می کند؛
· همچنین ضخیم و عضلانی شدن دیواره رحم و حفره شکمی با شروع حاملگی، یک عامل دیگر محافظتی می باشد.
· استخوان لگن مادر باردار نیز، خود یک ساختار محافظت کننده می باشد.
بنابراین با وجود تمام این سدهای محافظ، ضربه وارد شده باید خیلی شدید باشد که بتواند به جنین آسیب رسانده یا باعث سقط جنین گردد.
افتادن در بارداری، چه زمانی می تواند باعث نگرانی گردد؟
هر چند که می توانید آسوده خاطر باشید که با یک زمین خوردن ساده آسیبی به جنین تان نرسیده است، اما با این حال در صورت احساس درد ناخوشایند یا کاهش حرکات جنین، خونریزی یا لکه بینی از واژن و یا انقباضات شکمی، به پزشک مراجعه کنید تا از سلامت جنین خود اطمینان حاصل کنید.
چگونه می توان از زمین خوردن در بارداری پیشگیری کرد؟
برای پیشگیری از زمین خوردن در بارداری بهتر است اقدامات زیر را انجام دهید:
· در موارد حساس و یا هنگامی که احساس سرگیجه یا عدم تعادل دارید، از یک تکیهگاه محکم و یا کمک فرد دیگری استفاده کنید؛
· کفش های راحت و طبی بپوشید؛
· هنگام بالا و پایین رفتن از پله ها بسیار مراقب باشید و از دستگیره کناری پله ها استفاده کنید؛
· آهسته و با احتیاط قدم بردارید و ترجیحا از راه رفتن روی سطوح ناهموار خودداری کنید؛
· از بلند کردن اجسام سنگین بپرهیزید؛
· هنگام حمام کردن بسیار مراقب باشید و یا در کف حمام خود از نوار ضدلغزش استفاده کنید.
با رعایت نکات فوق، می توانید خطر افتادن در بارداری و در نتیجه صدمه به کودک و یا سقط جنین را کاهش دهید.