به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا یکی از سؤالات رایج افرادی که دارای نوزاد هستند، چگونگی تطهیر محل مدفوع یا بول فرزندشان است. متأسفانه گاهی این مسأله مورد غفلت و سهل‌انگاری والدین قرار می‌گیرد و باعث ماندگاری نجاست در مکان مزبور می‌شود. بنابراین ضمن اینکه ماندگاری نجاست موجب کراهت است، امکان ابطال نماز در صورت اقامه آن در محل نجاست را به همراه دارد. بنابراین لازم است با نحوه تطهیر مکان نجاست اطلاعات کافی داشته باشیم که در ادامه می‌خوانیم.
اگر فرش یا مبل منزل که آب در آن نفوذ می‌کند با مدفوع بچه نجس شود، چگونه باید آن را تطهیر کنیم؟
ج. بعد از برطرف نمودن عین نجاست به یکی از دو طریق می‌توان تطهیر کرد:
1ـ آب قلیل را روی محل نجس بریزد، سپس آب غساله را با فشار دادن خارج کند.
2ـ آب لوله را (که متصل به کُر است) به محل نجس وصل کند به گونه‌ای که همه آن محل را فرا بگیرد و بنا بر احتیاط واجب باید هنگام اتصال آب با دست کشیدن و مانند آن غساله از جای خود حرکت کند.
توضیحِ اینکه «آب کُر» آبی است که از تصفیه‌ی خانه‌ها توسط لوله کشی به منازل و سایر مکان‌ها جاری می‌شود، اما «آب قلیل»، آبى است که از زمین نجوشد و آب باران (در حال باریدن) هم نباشد و مقدار آن از کُر کمتر باشد.
اما در پاسخ به این سؤال که نماز خواندن روی فرش نجس چه حکمی دارد و آیا با انداختن روفرشی یا موکت یا سجاده‌ای می‌توان روی آن فرش نماز خواند، عمده مراجع عظام فرمودند: اگر فرشِ نجس، خشک باشد و رطوبت آن به بدن یا لباس نمازگزار نرسد، اشکال ندارد.
چنانچه گوشه‌ای از قالی نجس باشد، نماز خواندن در قسمت‌های دیگر قالی که پاک است، مطلقا اشکال ندارد. اما قسمتی که نجس شده، چنانچه نجاست آن خشک شده باشد، بدن و لباس هم مرطوب نباشد که در اثر تماس یافتن با مکان نجس شده، باعث سرایت نجاست به بدن و یا لباس شود، نیز نماز خواندن در آن محل اشکال ندارد. اما اگر قسمت نجس شده، مرطوب باشد به گونه‌ای که به بدن و یا لباس سرایت کند نمی‌توان روی آن محل نماز خواند،البته محل سجده نماز گزار باید پاک باشد به گونه‌ای که حتی نجاست غیر مرطوب هم نباشد.
اگر شخص دیگری روی نجاست که سرایت‌کننده نیست نماز بخواند اشکال ندارد، اما اگر نجاست سرایت کننده باشد و نداند که محل نجس می‌باشد، در این صورت نیز بر ما لازم نیست نجاست آن را به آن شخص بگوییم.
انتهای‌پیام/