یک متخصص اورولوژی اظهار داشت: با کاهش حجم مثانه در اثر افزایش ضخامت جداره آن، بیمار توانایی خود را در نگهداشتن ادرار از دست داده و دچار تکرر ادرار، اضطرار در دفع آن، کاهش قطر ادرار و فشار آن و بریده بریده شدن ادرار خواهد شد.
دکتر محمد جواد سلیمانی آشتیانی در گفت و گو با خبرنگار ایسنا منطقه دانشگاه علوم پزشکی تهران، تصریح کرد: یکی از بیماری‌های مثانه، ضخیم شدن جداره آن است که در اثر وارد آمدن فشار زیاد به مثانه رخ می دهد. معمولا انسداد مجاری خروجی علت اصلی فشار وارده به این عضو، محسوب می شود.
وی در ادامه اختلال در اعصاب و کارکرد مثانه را علل دیگر افزایش ضخامت دیواره مثانه دانست و افزود: اختلال اعصاب مثانه یا انسداد مجاری خروجی، عمل زور زدن مثانه جهت جبران فشار وارده را افزایش داده و در نتیجه سبب حجیم شدن عضلات مثانه می‌شود.
این عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران دو حالت کلی برای ضخیم شدن دیواره‌های مثانه عنوان کرد و گفت: حالت اول شامل بیمارانی است که دارای مشکلات انسداد مجاری ادراری هستند مانند مردان مبتلا به بزرگی پروستات. در این گونه موارد با برطرف کردن بیماری زمینه این افراد مانند رفع مشکل پروستات، بیماری افزایش ضخامت جداره مثانه در آنها در مدت چند ماه درمان خواهد شد.
معلولین ضایعه نخاعی به متخصص ارولوژی مراجعه کنند!
وی با اشاره به زمینه دیگر ابتلا به بیماری افزایش جداره مثانه، ادامه داد: افرادی که دچار مشکلات عصبی مثانه هستند مانند معلولین ضایعه نخاعی معمولا به این بیماری مبتلا می شوند و تا زمانی که مشکل اولیه آنها حل نشود نمی توان عارضه افزایش ضخامت دیواره مثانه در آنها را درمان کرد بطوریکه در این حالت مثانه این افراد عصبی است و به هر علتی که به آن فشار وارد شود مثانه آنها دچار اختلال خواهد شد.
این متخصص جراحی کلیه و مجاری ادراری ادامه داد: در این حالت با کاهش فشار وارده به مثانه تلاش می شود بیماری افزایش ضخامت جداره مثانه را به صورتی علامتی برطرف کرد و در بیشتر موارد احتمال عود مجدد عارضه وجود دارد چرا که علت اصلی بروز این بیماری، هم چون معلولیت ناشی از ضایعه نخاعی قابل رفع نیست.
دکتر سلیمانی ایجاد تومور در جداره مثانه را از دیگر عوامل افزایش ضخامت دیواره مثانه دانست و تصریح کرد: در این حالت، مثانه بطور کامل افزایش جداره پیدا نمی کند بلکه تنها در محل تومور ضخیم می شود و با انجام آندوسکوپی و نمونه برداری قابل تشخیص است.
وی بیان داشت: این بیماری گاهی بصورت گذرا در برخی افراد بروز می‌یابد. ضخیم شدن دیواره مثانه ممکن است در اثر التهاب مخاط مثانه هم چون ابتلا به عفونت مثانه رخ دهد، بنابراین می توان این افزایش ضخامت را در افرادی که درنتیجه ابتلا به عفونت مثانه به این عارضه دچار شده‌اند با برطرف کردن عامل عفونت و رفع آن در طول زمان درمان کرد.
این عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران با اشاره به روش‌های گوناگون جهت تشخیص ضخیم شدن جداره مثانه، افزود: انجام سونوگرافی معمول‌ترین، کم هزینه ترین و بی ضررترین روش تشخیص این بیماری است، در این زمینه هم چنین از عکس رنگی، سی تی اسکن و ام آر آی استفاده می شود.
وی با بیان اینکه علایم اولیه جزیی از پروسه بیماری است، اظهار کرد: حجم مثانه در اثر ابتلا به این بیماری، کاهش می یابد بطوریکه بیمار توان خود را در نگهداری ادرار از دست داده و در نتیجه دچار تکرر ادرار و اضطرار در ادرار می‌شود و شخص در نهایت بی اختیاری ادرار پیدا خواهد کرد.
این متخصص جراحی کلیه و مجاری ادراری با تأکید بر ارتباط علایم عارضه افزایش جداره مثانه با علایم ویژه بیماری اولیه، گفت: برای مثال افراد مبتلا به این بیماری که دچار بزرگی پروستات هستند، علایم ادراری، تحریکی، سوزش، تکرر ادرار، بی اختیاری ادرار، بریده بریده بودن ادرار و کم شدن قطر و فشار آن را تجربه می کنند.
حفظ کلیه‌ها هدف اصلی اورولوژی است
وی یادآور شد: چنانچه فرد مبتلا به افزایش جداره مثانه درمان نشود. فشار وارد شده به مثانه افزایش یافته و مثانه در طول زمان مقاومت و توان خود را از دست می دهد در نتیجه فشار وارده را به کلیه ها پس می راند و بیمار دچار نارسایی کلیه شده و در نهایت فرد دیالیزی خواهد شد.
دکتر سلیمانی در پایان با تأکید بر اینکه هدف اولیه در رشته ارولوژی حفظ کلیه‌هاست، خاطرنشان کرد: افرادی که دچار بیماری‌های پروستات یا معلولین ضایعه نخاعی هستند، جهت پیشگیری از ابتلا یا درمان بیماری افزایش ضخامت جداره مثانه حتما به پزشک متخصص مراجعه نمایند.
انتهای پیام