مى خوانى ما بين نماز مغرب و عشا نماز غفيله را و آن دو ركعت است
در ركعت اول بعد از حمد مى خوانى
(وَ ذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغَاضِباً فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَيْهِ فَنَادَى فِي الظُّلُمَاتِ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ
و ياد آر حال يونساز هنگامى كه از ميان قوم خود غضبناك بيرون رفت و چنين پنداشت كه ما او را هرگز در مضيقه نمى افكنيم فرياد كرد كه الها خدايى بجز ذات يكتاى تو نيست
سُبْحَانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَ نَجَّيْنَاهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذَلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ)[1]
تو از شرك منزهى و من از ستمكاران بر نفس خودم به حالم ترحم فرما پس ما دعاى او را مستجاب كرديم و او را از گرداب غم نجات داديم و ما اهل ايمان را اينگونه نجات مى دهيم.
و در ركعت دوم بعد از حمد مى خوانى
(وَ عِنْدَهُ مَفَاتِحُ الْغَيْبِ لاَ يَعْلَمُهَا إِلاَّ هُوَ وَ يَعْلَمُ مَا فِي الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ
و نزد خداست كليدهاى گشايش پنهانى كه كسى جز او بر آنها آگاه نيست و او هر چه در بيابان و درياست همه را مى داند
وَ مَا تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَةٍ إِلاَّ يَعْلَمُهَا وَ لاَ حَبَّةٍ فِي ظُلُمَاتِ الْأَرْضِ وَ لاَ رَطْبٍ وَ لاَ يَابِسٍ إِلاَّ فِي كِتَابٍ مُبِينٍ)[2]
و برگى از درخت نمى افتد جز آنكه مى داند و نيست دانهاى در تاريكيهاى زمين و نيست هيچ تر و خشكى مگر آنكه در كتاب روشن علم خدا (يعنى قرآن) موجود است.
پس دستها را به قنوت برمى دارى و مى گويى
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِمَفَاتِحِ الْغَيْبِ الَّتِي لاَ يَعْلَمُهَا إِلاَّ أَنْتَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَنْ تَفْعَلَ بِي كَذَا وَ كَذَا
اى خدا از تو درخواست مى كنم به حق اسرار پنهانى كه جز تو كسى داناى آن اسرار نيست كه درود بر محمد (ص) و آل او فرستى و حاجتهاى من چنين و چنان را بر آورى (بجاى چنين و چنان حاجتش را ذكر كند)
بجاى اين كلمه حاجت ذكر مى كنى
پس مى گويى
اللَّهُمَّ أَنْتَ وَلِيُّ نِعْمَتِي وَ الْقَادِرُ عَلَى طَلِبَتِي تَعْلَمُ حَاجَتِي
خدايا تو ولى نعمت من هستى و قادر بر انجام مقصود من، حاجتم را مى دانى
فَأَسْأَلُكَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ عَلَيْهِ وَ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ لَمَّا قَضَيْتَهَا لِي
پس در خواستم از تو اين است كه قسم به حق محمد و آل او عليهم السلام كه حاجتم را بر آورى.
و حاجت خود را مى طلبى
كه روايت شده كه هر كه اين نماز را بجا آورد و حاجت خود را بخواهد حق تعالى به او عطا فرمايد آنچه را كه خواهد
[1] ) سوره الانبیاء، آیات 87-88. [2] ) سوره الانعام، آیه 59.