انوار طاها/ در ابتدا گفتنی است؛ پیامبر(صلّی الله علیه و آله) یک شخصیت حقیقی دارد به عنوان یک انسان و یک شخصیت حقوقی به عنوان پیامبر و فرستاده خدا و از این جهت احترام مقام رسالت و شخصیت حقوقی پیامبر(ص) حتّی برای خود پیامبر (صلّی الله علیه و آله) نیز لازم است. از این رو پیامبر (صلّی الله علیه و آله) موظف بودند نماز را همان گونه که خداوند امر فرموده است، بجای آورند. قرآن مجید نیز می فرماید:« إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَى النَّبِیِّ یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلیماً»[1]؛« خدا و فرشتگانش بر پیامبر درود مى فرستد؛ اى کسانى که ایمان آورده اید، بر او درود فرستید و سلام گویید و کاملا تسلیم(فرمان او) باشید.»
از آن جایی که رسول اکرم (ص) خود در رأس مؤمنان است آیه شامل خود آن حضرت نیز می شود که به مؤمنان دستور می دهد به پیامبر صلوات بفرستند، بنابراین پیامبر(ص) موظف به فرستادن صلوات و درود بر خود بودند.
بنابراین از آن جا که پیامبر(ص) موظف بودند نماز را همان گونه که خداوند امر فرموده است، بجای آورند و ایشان نیز مانند دیگر مردم در احکام الهی مساوی هستند.لذا ایشان نیز در نماز و یا در اذان شهادت به رسالت می دادند و صلوات نیز می فرستاده ولی شان پیامبر در ادای این صلوات شان یک فرد مومن به خدا و رسالت محمد(ص) است لذا هیچ ایرادی ندارد که صلوات بر پیامبر(ص) بفرستد ولی چنین کاری بدین صورت بر ما روا نیست چون ما دارای دو شان نیستیم یکی ((محمّد بن عبدالله)) و دیگری ((رسالت الهی)) گرچه ما نیز بر خودمان سلام می دهیم و می گوییم السّلام علینا و علی عباد الله الصّالحین. [2]
پی نوشت :
[1] - أحزاب (33)، آیه 56
[2] - مجتبی کلباسی، یکصد و ده پرسش و پاسخ درباره نماز، انتشارات ستاد اقامه نماز، 1388، نهم، ص 155
کتاب پرسش ها و پاسخ های نماز، سید حسن موسوی.