اگر زن عذر شرعی نداشته باشد، مثلا در عادت ماهیانه و نفاس نباشد و یا بیمار نباشد، و خلاصه اینکه دلیلی شرع پسند برای امتناعش نداشته باشد و شوهرش بخاطر امتناع او ناراحت شود؛ در آنصورت مصداق حدیث زیر است، که پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمودند : «والذی نفسی بیده، ما من رجل یدعوا امرأته إلی فراشه فتأبی علیه إلا کان الذی فی السماء ساخطا علیها حتی یرضی عنها» مسلم .
یعنی: «قسم به کسی که جان من در دست اوست اگر مردی همسرش را به بسترش فراخواند و او امتناع ورزد، خداوندی که در آسمان است بر او خشمگین می‌شود تا زمانیکه مرد راضی شود».
و در روایت دیگری فرموده است: «إِذَا دَعَا الرَّجُلُ امْرَأَتَهُ إِلَی فِرَاشِهِ فَأَبَتْ فَبَاتَ غَضْبَانَ عَلَیْهَا لَعَنَتْهَا الْمَلائِکَةُ حَتَّی تُصْبِحَ».
یعنی: «هرگاه، مرد، همسرش را به رختخواب فرا خواند و زن، اجابت نکند و شوهرش، شب را با خشم بر او، سپری نماید، ملائکه تا صبح، او را لعنت کنند».