شعر حافظ در مورد لب
به گمانم پارسال بود. من در وبسایت جام غور غزلی گذاشته بودم که عنوان اش« بوسه» بود و اتفاقاً این واژۀ نامحترم! در آن غزل ، به عنوان ردیف نیز جا گرفته بود. عزیزی در آن زمان ، لطف کرد و بر بنده خُرده گرفت که گویا برای معلمی به تعبیر مولانا: سجاده نشین با وقار ، استعمال کلمۀ بوسه ، قبیح است ونباید اینگونه بی پرده و بی پروا ، آن واژۀ نامیمون را در نوشته های خود استفاده کنم. این نکتۀ دوستانۀ آن عزیز، انگیزه ای شد تا سری به دیوان خواجۀ شیراز که به قول خودش قرآن...
تاریخ 25 اسفند 1399