نسیم آصفی و برایان لوین
1,378,174 views • 6:42
در سال ۱۹۷۸، لوئیس براون اولین نوزادی بود که توسط باروری آزمایشگاهی، ( لقاح مصنوعی) یا IVF، متولد شد. تولد او دگرگونی در زمینه پزشکی باروری بوجود آورد. با توجه به اینکه از هر هشت زن و شوهر یکی از آنها مشکل باروری دارد، و زوج های همجنسگرا و پدر یا مادرهای مجرد، اغلب نیاز به کمکهای پزشکی برای بچه‌دار شدن دارند، نیاز به لقاح ازمایشگاهی افزایش یافته است. IVF بسیار شایع هست، بیش از پنج میلیون نوزاد از طریق این تکنولوژی متولد شده اند.
IVF از طراحی درخشان تولید مثل جنسی طبیعی تقلید می‌کند. برای درک باروری آزمایشگاهی، نخست نیاز داریم تا نگاهی به فرآیند طبیعی آن در مغز بیاندازیم. باور کنید یا نکنید، این از مغز شروع می‌شود. تقریبا ۱۵ روز قبل از اینکه باروری بتواند رخ دهد، غده هیپوفیز قدامی پر رمز و راز هورمون تحریک فلیکول، FSH را ترشح می‌کند که باعث تکمیل رشد تعدادی از فولیکول‌های تخمدان می‌شود و سپس هورمون استروژن آزاد می‌کند. هر فولیکول شامل یک تخمک هست، و بطور متوسط، تنها یک فولیکول کاملا بالغ می‌شود و این رشد می‌کند و به آزاد کردن هورمون استروژن ادامه می‌دهد، این هورمون تنها کمک به هماهنگی برای رشد آماده سازی رحم می‌کند، بلکه این با مغز برای چگونگی رشد فولیکول نیز ارتباط برقرار می‌کند. هنگامی که سطح استروژن به قدر کافی بالا رفت، هیپوفیز قدامی ازمقدار زیادی هورمون جسم زرد، LH را ترشح می‌کند که تخمک را تحریک کرده و باعث پارگی فولیکول و آزاد شدن تخمک می‌شود.
هنگامی که تخمک تخمدان را ترک می‌کند، می‌رود به سوی لوله‌های فلوپ که شبیه انگشت ریشه‌دار است. اگر تخمک توسط اسپرم در طی ۲۴ ساعت بارور نشود، تخمک بارور نشده می‌میرد، و تمامی سیستم از ابتدا دوباره شروع می‌شود، در جهت آمادگی برای ایجاد تخمک نو و رحم پوششی برای ماه آینده.
تخمک بزرگترین سلول بدن انسان است و با یک پوسته خارج سلولی کلفت قندی و پروتئینی به نام لایه زونا پلوسیدا محافظت می‌شود. لایه زونا تمامی اسپرم‌‌ها را عقیم می‌کند و تنها اجازه ورود یک اسپرم را می‌دهد، کوچکترین سلول بدن انسان.
یک تا سه ماه برای یک مرد زمان می‌برد تا اسپرم تولید کند، و این فرآیند پیوسته نو می‌شود. ر انزال در طی یک مقاربت جنسی بیش از ۱۰۰ میلیون اسپرم آزاد می‌کند. اما تنها حدود ۱۰۰ اسپرم در نهایت به تخمک می‌رسند، و تنها یکی موفق می‌شود به زره لایه زونا پلوسیدا نفوذ کند.
پس از یک باروری موفق، تخم بلافاصله شروع به رشد برای جنین شدن می‌کند، و حدود سه روز طول می‌کشد تابه رحم برسد. در اینجا حدود سه تا چهار روز دیگر طول می‌کشد تا به شکل پایداری در پوشش داخلی رحم، آندومتر کاشته شود، هنگامی که این کاشت انجام شد، سلول‌هایی که تبدیل به جفت جنین می‌شوند هورمونی را ترشح می‌کند که به فولیکول تخمک گذاری پیام می‌دهد که یک حاملگی در رحم قرار دارد. باعث نجات فولیکول می‌شود که اکنون به نام جسم زرد خوانده می‌شود، که به طور معمول در این مرحله در چرخه قاعدگی فشرده می‌شود. جسم زرد مسئول تولید پروژسترون است که برای نگهداری بارداری برای شش تا هفت هفته مورد نیاز است، هنگامی که جفت بزرگ شد و جنین را در بر گرفت، تا زمانی که نوزاد به دنیا بیاید حدود ۴۰ هفته طول می‌کشد.
حالا، چگونه درآزمایشگاه نوزاد بوجود می‌آید؟ در بیماران تحت درمان با باروری آزمایشگاهی قرار می‌گیرند IVF، هورمون FSH در این بیماران در سطح بالاتری از حالت طبیعی رخ می‌دهد ترشح می‌شود تا موجب شود که تخمدان به میزان بیشتری تحریک شوند بنابراین آنها در نهایت چندین تخمک تولید می‌کنند. برداشتن تخمک‌ها درست قبل از تخمک گذاری درحالی که بیمار تحت بیهوشی هست انجام می‌شود، توسط یک سوزن مکنده که با سونوگرافی هدایت می‌شود. بیشتر نمونه های اسپرم توسط استمناء تولید می‌شوند.
در آزمایشگاه، تخمک‌ها از سلولهای پیرامونی شناسایی می‌شوند و برای باروری در یک پتری دیش آماده می‌شوند. باروی می‌تواند با یکی از دو روش انجام شود. نخستین روش، تخمک با هزاران اسپرم برخورد می‌کند و باروری بطور طبیعی ظرف چند ساعت انجام می‌شود. دومین روش، به منظور حداکثر اطمینان از باروری از یک سوزن برای قراردادن یک اسپرم در داخل تخمک استفاده می‌کنند. این روش بطور خاص برای هنگامی که مشکلی در کیفیت اسپرم وجود دارد مفید است.
پس از باروری، جنین می‌تواند برای سازگاری ژنتیکی جدا شود، یا برای باروری در زمان دیگری منجمد شود، یا از طریق لوله کاتتر به رحم زن منتقل شود. روش معمول این است که سه روز پس از باوری هنگامی که جنین هشت سلول دارد، یا روز پنجم، هنگامی که جنین بلاستوسیست نامیده می‌شود و دارای صدها سلول است این انتقال صورت می‌گیرد. اگر تخمک زن کیفیت پائینی به دلیل سن یا مسمومیت داشته باشد، یا به دلیل سرطان تخمدان‌ها برداشته شده باشد، از تخمک اعطا کنندگان شاید استفاده شود. در سورتی که مادر فاقد رحم، یا مشکل رحم داشته باشد زن دیگری، که به او حامل بارداری یا جانشین می‌گویند، می‌توان از رحم او برای حمل بادراری استفاده کرد.
برای افزایش شانس موفقیت، که حدود ۴۰ درصد برای یک زن جوان تر از ۳۵ ساله هست پزشکان گاهی چند جنین را در یک زمان به رحم وارد می‌کنند و به همین دلیل است که در باروری آزمایشگاهی دوقلو و سه قلو بیشتر از بارداری طبیعی هست. با این حال، بسیاری از کلینیک‌ها به دنبال به حداقل رساندن شانس چند قلویی هستند، به دلیل خطری که برای مادر و نوزادان دارد.
میلیون‌ها نوزاد، مانند لويیز براون از روش باروری آزمایشگاهی ، IVF متولد شده‌اند و زندگی طبیعی، سالمی دارند. پیامدهای سلامت طولانی مدت از تحریک تخمدان با استفاده از روش بارداری ازمایشگاهی خیلی روشن نیست، با این حال، به نظر می‌رسد که برای زنان ایمن هست. به دلیل آزمایشات ژنتیکی بهتر تاخیر در باروری، دسترسی بیشتر و کاهش هزینه‌ها، غیر ممکن نیست که روش مصنوعی بچه‌دار شدن از طریق IVF و تکنیک‌های مرتبط بتواند از تولید مثل طبیعی در سال‌های ینده پیشی بگیرد.