از مهمترین نکاتی که آداب همبستری در اسلام به آن اشاره میکند آراستن و پیراستن خود پیش از آغاز رابطه است. سعی کنید پیش از خلوت کردن با یکدیگر لباس مناسبی بر تن کنید و خود را در حد امکان بیارایید. بهتر است در پوشش و نوع آرایش سر و صورت خود نظر طرف مقابل را ارجحیت دهید و به همان ترتیبی عمل کنید که همسر شما بیش از همه آن را میپسندد. همچنین استفاده از ملزوماتی نظیر عطرهای خوشبو نیز برای جلب نظر همسر توصیه شده است.
از دیگر نکاتی که آداب همبستری در اسلام بر آن تاکید دارد برقراری رابطه در فضایی مناسب و آرامش بخش است. سعی کنید اتاقی که در آن با یکدیگر به سر میبرید را به گونهای کاملا شایسته تزیین کنید و دکور یا نور آن را متناسب با سلایق خود و همسرتان انتخاب نمایید.
گذشته از فراهم ساختن شرایط مناسب بیرونی برای بودن با همسرتان، باید شرایط درونی و ذهنی خود را نیز برای این کار آماده کنید. آداب همبستری در اسلام برقراری رابطه با همسر را نوعی فعل خدایی و روحانی بر میشمرد و حتی گاه ارزشی همتراز با عبادت را برای آن در نظر میگیرد. چرا که اسلام معتقد است برقراری چنین ارتباط سالمی موجب تعالی ذهنی و روحی افراد میشود؛ بنابراین چه زن باشید و چه مرد باید برقراری رابطه با همسر خود را به عنوان امری مقدس تصور کنید.
آداب همبستری در اسلاماین به آن معنی است که باید تمام تصورات مرسوم و نادرست مبنی بر ناپاک بودن روابط جسمی سالم را به دور ریخت و از حجب و حیای بیمورد در برابر همسر و شریک زندگی در اتاق خواب پرهیز کرد. مسلما هنگامی که شما و همسرتان دیدگاه خود نسبت به برقراری رابطه با یکدیگر را تعالی ببخشید، گارد دفاعی بیموردتان نیز خود به خود از بین خواهد رفت.
یکی دیگر از توصیههای مهمی که آداب همبستری در اسلام بر آن تاکید دارد آن است که در هنگام نزدیکی با همسر خود از فکر کردن به زنان یا مردانی غیر از او به شدت بپرهیزید. در واقع این توجه حتی تا به آنجا پیش میرود که عدهای از شخصیتهای مذهبی نام زنای ذهنی را برای آن انتخاب کردهاند. شما باید وظایف عاطفی را تنها در مقابل همسر خود به انجام برسانید. این وظایف عاطفی هر دو حالت جسمی و روحی را در بر میگیرد؛ بنابراین هنگام نزدیکی به او باید هم به شکل جسمانی و هم به شکل معنوی و فکری با همسر خود باشید. مسلما چنین روحیه والایی موجبات آرامش شما را فراهم میآورد و به لحظههای زندگی مشترکتان طراوت میبخشد.
آداب همبستری در اسلام در مورد زمان آمیزشمسلما تشریح آداب همبستری در اسلام بدون دانستن نقطه نظرات شخصیتهای نام آشنای مذهبی در این زمینه، معنی و مفهوم چندانی نخواهد داشت. از جمله مواردی که از سوی بزرگان دین به آن توصیهی فراوانی شده است، توجه به زمان برقراری رابطه با همسر است.
روایت است که حضرت رسول کرم (ص) به حضرت على (ع) توصیه کردهاند: «اى على، در روز اول و روز میانی ماه با همسر خود آمیزش نکن. چرا که این کار زمینه ساز ابتلا به امراضی نظیر جنون، خوره و فساد عقل در همسر و فرزندانت خواهد بود.»
ایشان همچنین در جای دیگری این نصحیت را به داماد و پسر عموی خود کرده است: «اى على، در شب نیمه شعبان با همسر خود آمیزش نکن. چرا که اگر از این عمل فرزندى به وجود آید شوم و نامیمون خواهد گردید. همچنین در روز آخر ماه شعبان نیز این کار را انجام نده، چرا که اگر فرزندى از این عمل نصیب تو گردد عاقبت یار و یاور ستمکاران خواهد شد.»
در رابطه با اوقات مستحب آمیزش با همسر، حضرت علی (ع) این نکته را به یاران خود گوشزد کرده است: «آمیزش در شب اول ماه مبارک رمضان مستحب است.»
در همین زمینه از رسول اکرم (ص) نقل شده است که: «اى على، در شب دوشنبه با همسر خود آمیزش کن که اگر فرزندى از این عمل به وجود آید احتمالا حافظ قرآن و راضى به قسمت و رضای خدا خواهد گردید.»
توضیح آداب همبستری در اسلامایشان همچنین در مورد آمیزش در شب عید فطر، عید قربان و برقراری رابطه جنسی در مقابل نور آفتاب فرموده است: «اى على، در شب عید فطر با همسر خود همبستر نشو که اگر نطفهی فرزندى در آن شب منعقد شود، منشا شرارت فراوانى خواهد گردید. همچنین در شب عید قربان نیز با زوجهی خود آمیزش نکن که اگر نطفهی فرزندى در آن شب شکل بگیرد، پس از متولد شدن با نقص عضو دست و پنجه نرم خواهد کرد. در برابر تابش مستقیم نور آفتاب هم این عمل را انجام نده، مگر اینکه پردهاى میان خود و آفتاب قرار دهى، زیرا اگر در چنین حالتى فرزندى به وجود آید همواره پریشان و بدحال خواهد بود.»
در مورد حرمت برخی زمانهای همبستری نیز پیامبر اکرم (ص) به اصحاب خود توصیه کرده است: «اگر فردی با همسر خود در حال حیض همبستر گردد و نطفهی فرزندى در آن حال بسته شود، پس از به دنیا آمدن فرزندش در حالى که مبتلا به بیمارى پیسى است، جز خودش هیچ فرد دیگری را نباید سرزنش کند.»
در مجموع اکثر احادیث دینی عمل آمیزش در زمانی مابین سپیدهی صبح تا طلوع آفتاب را مکروه میدانند. این حکم در زمانهای مابین غروب آفتاب تا برطرف شدن سرخى غروب نیز معتبر است. علاوه بر آن در روزهایى که آفتاب مىگیرد یا در شبهایى که ماه مىگیرد و همچنین در شبها یا روزهایى که باد سیاه، سرخ یا زرد مىوزد نیز همبستر شدن با همسر کراهت دارد. از آنچه در گفتههای شخصیتهای مذهبی شنیده میشود این گونه بر میآید که اگر در چنین زمانهایی همبستری صورت گیرد و فرزندى از آن به دنیا آید، والدین آن فرزند آنچه که دوست دارند را در فرزند خود نخواهند یافت. چرا که سفارشهای اهل دین را جدی نگرفته و نشانههاى خشم الهى را سبک شمردهاند.
آداب همبستری در اسلام در مورد مکان آمیزشعلاوه بر زمان مناسب برای آمیزش، احادیث و روایات مختلفی نیز در رابطه با مکان مناسب برای همبستری با همسر از زبان بزرگان دین نقل شده است. به عنوان مثال امام جعفر صادق (ع) به نزدیکان خود سفارش کرده است: «در اتاقى که کودکى در آن حضور دارد آمیزش نکنید. چرا که آن کودک یا فرزندى که از آمیزش شما با همسرتان به وجود میآید هرگز عفیف نخواهد بود.»
از امام موسی کاظم (ع) نیز نقل شده است: «دوست ندارم کسى که در سفر براى غسل کردن آب در اختیار ندارد آمیزش کند. مگر اینکه بترسد به او زیانى وارد آید.»
پیامبر اسلام (ص) هم در این رابطه به حضرت علی (ع) توصیه کرده است: «اى على، زیر درخت داراى میوه آمیزش نکن که اگر فرزندى از این رابطه به وجود آید، احتمالا جلاد و قاتل مردم یا رییس و سرکردهی ستمکاران میگردد. همچنین بر پشت بام آمیزش نکن که اگر نطفهی فرزندى در آن مکان بسته شود، احتمالا پس از به دنیا آمدن و بالغ شدن منافق، ریاکار یا بدعتگذار میشود.»
در رابطه با کارهای ناخوشایند یا مکروه و همچنین حالتهای مکروهی که هنگام همبستری انجام میشود نیز سفارشات متعددی از زبان بزرگان دین نقل شده است. به عنوان مثال امام جعفر صادق (ع) در این زمینه فرموده است: «در هنگام آمیزش سخن نگویید. چرا که بیم آن مىرود اگر نطفهی فرزندی در حین انجام این کار بسته شود، آن فرزند لال به دنیا بیاید. همچنین شوهر نباید در زمان نزدیکی به عورت همسر خود نگاه کند. زیرا در این صورت احتمال نابینایى فرزند به دنیا آمده وجود خواهد داشت.»
باید توجه داشت که عدم نگریستن به عورت همسر در هنگام انجام عمل زناشویی توصیهای است که توسط پیامبر اسلام (ص) نیز مطرح شده است. البته در برخی دیگر از روایات تنها به کراهت این کار اشاره شده است و از همین رو نمیتوان آن را یک فعل حرام قلمداد کرد. به هر حال در روایت دیگری از امام رضا (ع) میشنویم که به پیروان خود توصیه کرده است: «هر فردی که پس از آمیزش و پیش از انجام غسل بخواهد بار دیگر آمیزش کند، بهتر است قبل از انجام این کار وضو بگیرد.»
آداب همبستری در اسلام و نکات تکمیلیدر رابطه با سایر جزییات همبستری نیز روایات متعددی وجود دارد تا افراد متدین بتوانند تکلیف خود را در تمام زمینههای مربوط به همبستری بدانند. به عنوان مثال امام رضا (ع) حکم آمیزش با همسر در حمام را جایز میداند. همچنین امام موسی کاظم (ع) هم به این نکته اشاره دارد که اگر در حین انجام عمل آمیزش روانداز از روی زن و شوهر کنار رود هیچ مشکلی در امر همبستری ایجاد نمیشود. در واقع بر طبق این گفته نیاز مبرمی به استفاده از روانداز در هنگام انجام عمل نزدیکی نیست.
مسلما بسیاری از افراد متدین بیم آن دارند که مبادا شیطان شریک نطفهی آنها گردد. امام جعفر صادق در این زمینه فرموده است: «اگر به هنگام آمیزش، نام خداوند را ببرند شیطان از آنها دور مىشود و اگر نبرند او شریک نطفه خواهد شد. پس هر کس نخواهد که شیطان در نطفهاش شریک شود باید بسمالله بگوید و سپس از شر شیطان رجیم به خداوند متعال پناه ببرد.»
حال شاید این پرسش به میان آید که از کجا میتوان فهمید که شیطان شریک نطفهی کسی شده است یا خیر؟ امام جعفر صادق (ع) در پاسخ به این پرسش فرموده است: «هر کس ما اهل بیت را دوست بدارد شیطان در نطفهاش شریک نشده است و هر کس دشمن ما باشد شیطان در نطفهاش شراکت جسته است»
آداب همبستری در اسلام و توضیحات آنامام صادق (ع) همچنین بر این نکته تاکید کرده است که برای پرهیز از شراکت شیطان در نطفه باید این دعا را پیش از شروع عمل همبستری بر زبان جاری ساخت: «بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـنِ الرَّحِیمِ الَّذِی لا إلـهَ إِلاَّ هُوَ بَدِیعُ السَّماواتِ وَالاْرْضِ اللّهُمَّ إِنْ قَضَیْتَ مِنِّی فِی هـذِهِ اللَّیْلَةِ خَلِیفَةً فَلا تَجْعَلْ لِلشَّیْطانِ فِیهِ شِرْکآ وَلا نَصِیبآ وَلا حَظّآ وَاجْعَلْهُ مُوْمِنآ مُخْلِصآ مُصَفًّى مِنَ الشَّیْطانِ وَرِجْزِهِ جَلَّ ثَناؤُکَ.»
پدر ایشان امام محمد باقر (ع) نیز خواندن این دعا را پیش از انجام عمل آمیزشبا همسر توصیه کرده است: «اَللّهُمَّ ارْزُقْنی وَلَدآ وَاجْعَلْهُ تَقِیّآ زَکِیّآ لَیْسَ فی خَلْقِهِ زِیادَةٌ وَلا نُقْصانٌ وَاجْعَلْ عاقِبَتَهُ اِلى خَیْرٍ.»
همچنین میتوان دعای پیشنهادی حضرت على (ع) را نیز پیش از انجام عمل همبستری با همسر به زبان آورد. به گفتهی ایشان پس از به دنیا آمدن فرزندی که نطفهی آن پس از انجام رابطهی همراه با این دعا بسته میشود، شیطان نمیتواند هیچ گزندی بر او وارد کند: «بِسْمِ اللّهِ وَبِاللّهِ اللّهُمَّ جَنِّبْنِی الشَّیْطانَ وَجَنِّبِ الشَّیْطانَ ما رَزَقْتَنِی.»
مسلما آداب همبستری در اسلام بسیار مفصلتر از آن چیزی است که در مطلب پیش رو به آن اشاره شد. به عنوان مثال احکام مربوط به شب زفاف خود تنوع قابل توجهی دارد و به طور جداگانه و در قالب مطلبی مجزا قابل بررسی و اشاره خواهد بود. به هر حال در رابطه با آداب همبستری در اسلام روایات و احادیث فراوان دیگری نیز وجود دارد که میتوان با مراجعه به منابع معتبر مذهبی از آنها آگاهی پیدا کرد.