آداب زفاف و زناشویی در اسلام

منبع: پایگاه حوزه، شماره 24174

سوال

در شب زفاف چه کاری باید کرد و چه کاری نباید انجام داد؟ وظیفه مرد و زن چیست؟

پاسخ

شب زفاف، شبی است که اولین آمیزش کامل دختر و پسر(زن و شوهر) انجام می شود که غالبا در شب عروسی اتفاق می افتد. دلایل عرفی و روان شناختی نیز، موکول کردن این امر را به شب عروسی، تأکید می کنند.

در شب زفاف چون هنوز پرده بکارت دختر باقی است؛ معمولاً دخترها استرس بالایی دارند و از انجام عمل زناشویی می ترسند. به همین خاطر در این شب اصلاً آمیزش شدید توصیه نمی شود. بلکه مرد باید با حوصله و صبر بالایی که از خود نشان می دهد؛ استرس همسرش را از بین ببرد و با نوازش ها و ملاعبه های مکرر، همسرش را برای یک آمیزش موفق و رضایت بخش آماده کند. با تکنیک های خاصی که در جای خود بیان شده است؛ سعی کند؛ وارد عمل شده؛ تا همسرش خیلی متحمل درد نشود. گاهی اوقات به علت ناشی گری و بی صبری مرد، در شب زفاف، زن دردی را متحمل می شود و خاطره بدی از اولین آمیزش در ذهنش نقش می بندد و این امر در آمیزش های بعدی تأثیر می گذارد. گاهی اوقات هم موجب مشکلات جسمی و روانی برای زن می شود. لذا توصیه می شود در شب زفاف خیلی به حالات روحی همسر توجه شود و او از لحاظ جسمانی و روانی به طور کامل آماده شود. به همین خاطر معمولاً آمیزش شدید، مشکل ساز است.

نکته ای که در اینجا باید بر آن تأکید کرد؛ این است که در انسان برخلاف سایر جانداران، کیفیت همبستر شدن با همسر و انجام رفتار جنسی، غریزی نیست و بلکه آموختنی است و باید روش صحیح آن را یاد گرفت. گرچه اصل وجود غریزه جنسی، غریزی و فطری است. به همین دلیل یکی از آموزه های ضروری برای هر پسر و دختر جوان که تصمیم دارند؛ ازدواج کنند؛ این است که دانستنی های لازم برای این کار را یاد بگیرند. این دانستنی ها شامل: مقدمات همبستر شدن، شناخت نیازهای عاطفی یک دیگر در هنگام آمیزش و رعایت آن، آگاهی از احکام شرعی آن اعم از زمان و مکان آمیزش و مسائل دیگر آن مثل غسل و امثال آن، رعایت بهداشت ظاهری مثل مسواک زدن، خوشبو بودن و امثال آن، آگاهی از نکات بهداشتی آمیزش و رعایت آن، آگاهی ضمنی از اختلال های جنسی که در صورت وقوع، سریعاً برای معالجه اقدام کنند و صدها نکته ریز و درشت که بیان آن ها در این پاسخ مقدور نیست و برای فراگیری آن لازم است به کتاب های مفیدی که در این زمینه تألیف شده و خدمتتان معرفی خواهد شد، مراجعه کنید.

دوست گرامی، برای این که این شب برای زوجین، علی الخصوص زنان، شبی به یاد ماندنی باشد؛ باید نکاتی را در مورد مکان آمیزش(حجله) به عنوان مکان پایه گذاری و آغاز زندگی جدید، زمینه سازی، برای اعتماد طرفین نسبت به هم، از بین بردن اضطراب و تشویش، ایجاد فضای مهربانی و دوستی همراه با ابراز عشق، علاقه و محبت، در نظر گرفتن شرایطی که طرفین را به اوج لذّت جنسی(ارگاسم) می رساند؛ رعایت آداب و احکام و عبادات شب زفاف که در ادامه بدان اشاره خواهد شد؛ مد نظر قرار داد.

1. اتاق حجله را قبلاً باید از نظر نور، حرارت، تهویه هوا، صدا، بوی عطر و ... مزیّن نمود و انتخاب اتاق، به گونه ای باشد که امکان ورود فردی به صورت سرزده و ناآگاه درآن نباشد و حتی کودکی در آن اتاق و لو در خواب نباشد .

2. در اسلام توصیه شده که عروس، وضو بگیرد. سپس آرایش کرده و در حجله منتظر داماد بماند. پسر وارد حجله شود و همسر خود را نگران نکند. این انتظار خیلی طول نکشد وداماد بلا فاصله وارد حجله شود و با آهنگی زیبا و آهسته به عروس سلام کند و هیچ کلمه ای از تعارفات به دنبال نداشته باشد و نگاهش به همسر باشد. عروس باید نگاهش به زمین باشد و به آهستگی به همان اندازه ای که شوهرش می فهمد؛ همان کلمه سلام  را پاسخ گوید و خیلی متواضع باشد.

داماد اجازه بخواهد که در کنار عروس خانم بنشیند و دختر هیچ جوابی ندهد و ساکت بماند(سکوت علامت رضایت می باشد) و اینک آغاز زندگی مردانگی و زنانگی با نام خدا شروع می شود.

3. داماد به عروس پیشنهاد کند که دو رکعت نماز مستحبی در اتاق حجله بخوانند. نماز خواندن در حجله:

- نشانه مقدم داشتن بندگی خدا بر بندگی هوای نفس است.

- نشانه آن است که این عروس و داماد، زرق و برق حجله و تشریفات و تزیینات آراسته را علّت تامه خوشبختی و سعادت نمی دانند.

- نشانه آن است که عروس و داماد، می خواهند شیطان را از دخالت در امور زناشویی خود مأیوس سازند.

- چنین عروس و دامادی به یکدیگر اعتماد پیدا می کنند؛ زیرا هر دو به یک سو(خداپرستی) متوجّه شده اند.

- نماز داماد موجب می شود که عروس خانم از اضطراب و تشویشی که دارد؛ تسکین پیدا کند و شخصی را که در برخورد اوّل گمان می کرده؛ مهاجم و مسلّح است؛ او را چون فرشته ای متین و مؤدب و مهربان مشاهده می کند و در واقع همان رحمت و شفقت پدر را در نزد پدر دوم خویش(شوهرش) می بیند.

- عروس و دامادی که لحظه آغازین زندگی را با نام و یاد خدا شروع کرده اند؛ زندگی و نسل بعد از خود را از هر گونه ناکامی و تلخی و شقاوت بیمه می کنند.

4. نماز را که خواندند؛ داماد نظر عروس درباره استراحت جویا شود و اگر نظری نداد؛ باز در کنارش بنشیند و معاشقه کند و سخنان شیرین و دوست داشتنی از زندگی آینده بگوید و از این که خدا همسری دیندار، شایسته و زیبا نصیبش کرده؛ او را حمد و ستایش کند و این حمد را بلند بگوید به نیت آن که تبلیغی در جهت دین برای همسر باشد که همیشه متوجه باشد که دینداری وی مرغوب شوهرش است.

5. اگر در حین معاشقه، از گذشته صحبت می کنند؛ هرگز از رنج ها، قرض ها، گرفتاری ها چیزی نگویند و داماد از عروس چیز هایی نپرسد که گویا او را محاکمه می کند. با زبانی شیرین و الفاظی زیبا و طیّب به او ابراز عشق و علاقه و محبّت نماید.

لذت جنسی طرفین از همدیگر

اسلام آنقدر به مسأله لذت بردن طرفین از عمل جنسی عنایت داشته که در ضمن احادیثی که از طرف اولیای دین مطرح شده؛ به ظریف ترین مسایل در کسب لذت طرفین، همراه با حفظ کرامت انسانی طرفین اشاره شده است. نکته ای که در اینجا لازم است؛ یادآوری کنیم این است که رسیدن زن و شوهر به اوج لذت جنسی (ارگاسم) یکی از علائم انجام شدن موفقیت آمیز آمیزش جنسی است. اما با تأسف باید بگوییم؛ بسیاری از همسران به دلایل مختلف که مهمترین آن عدم آگاهی است؛ از انجام رضایت بخش این عمل ناتوانند و به همین جهت به مشکلات زیادی اعم از جسمی و روانی مبتلا می شوند.

نکته دوم این است که در رسیدن به اوج لذت جنسی، که علامت آن انزال در زن و مرد است؛ بین زن و مرد تفاوت وجود دارد و معمولاً مرد بسیار زودتر از زن به این مرحله می رسد. به همین خاطر بسیاری از مردان وقتی به ارگاسم می رسند؛ دست از کار می کشند. در حالی که هنوز همسرشان به ارگاسم نرسیده است. رها کردن زن در این حالت باعث می شود؛ مشکلات جسمی زیادی از جمله ایجاد درد در ناحیه کمر و شکم برایش به وجود آید. پس لازم است مرد به این نکته توجه کند و قبل از آمیزش، همسرش را با، آماده این کار کند. در روایات فراوانی این موضوع مهم بیان شده و تصریح می کند؛ یکی از آداب همبستر شدن با همسر، ملاعبه، یعنی تحریک زن از طریق لمس و مالش بدن و در آغوش گرفتن است.

از امام صادق علیه السلام نقل شده که:«اگر یکی از شما به همسرش نزدیک شود و سپس برخیزد و او را ارضاء نکند؛ همسر که از زیر او برخیزد اگر به یک زنگی، دست یابد؛ به او متوسل و متشبث شود. پس به هنگام نزدیکی شوخی و بازی و ملاعبه کنید که لذت بخش تر و بهتر است و زن ارضاء شود».[1]

 یکی از نیازهای اساسی زن، لمس و نوازش کردن است و این کار ممکن است؛ با دست دادن و یا دستان را روی شانه همسر قرار دادن و یا در آغوش گرفتن که بیشترین احساس شادی و نشاط را به او دست می دهد؛ انجام دهند.

وقتی که آرمیدند؛ عمل معاشقه را مرد به خوبی انجام دهد و نقاط تحریک پذیر زن از جمله سینه ها و انتقال نفس به یک دیگر(دهان در دهان)، ملاعبه و عشق بازی قبل از آمیزش با لمس کردن و نوازش کردن، را انجام دهد. مرد با این رفتار محبت آمیز، می تواند مقدمات اوج لذت را برای همسرش فراهم کند.

اما آداب شرعی شب زفاف؛ که البته بعضی از این آداب مخصوص این شب نیست و هر زمان که زن و شوهر می خواهند همبستر شوند؛ بهتر است رعایت کنند:

1. وضو گرفتن قبل از همبستر شدن زن و شوهر.

2. خواندن دو رکعت نماز و بعد از آن دعا برای خوشبختی یک دیگر و دوام و ازدیاد عشق و محبت و نیز برای دارا شدن فرزند صالح دعا کنند.

3. شب زفاف، شب جمعه باشد.

4. قبل از شروع بسم الله بگویند.

5. بدون رو انداز، نزدیکی نکنند.

6. طوری بخوابند که کف پا یا سر آن ها به طرف قبله نباشد.

7. جای آرام و خلوت و در شب انجام شود.

8. پس از ورود آن ها به اتاق مخصوص(حجله) ابتدا خدای را برای این که آن ها را به یک دیگر حلال کرد و اجازه آمیزش جنسی به آنها داده شکر کنند. سپس داماد پاهای عروس را با مقداری آب بشوید و آب آن را اطراف خانه و چند قطره هم اطراف اتاق بپاشد که موجب برکت می شود.

9. هنگام همبستر شدن به عورت یک دیگر نگاه نکنند و با یکدیگر صحبت نکنند.

10. با شکم پر و مثانه پر نزدیکی نکنند.

11. از نزدیکی کردن در شب های اول، وسط و آخر ماه قمری و نیز شب های ماه گرفتگی و طوفان های شدید پرهیز کنند.

12. پس از نزدیکی فوراً غسل کنند و با حالت جنابت نخوابند.

13. اگر قبل از غسل تصمیم دارند؛ دوباره نزدیکی کنند؛ خود را بشویند و وضو بگیرند.

14. در زمان همبستر شدن هیچ کس حتی بچه کوچک مطلع نشود.

15. جماع را وقتی انجام دهند که زن میل دارد.

می توانید در موضوع مطرح شده از کتاب های زیر بهره ببرید:

- حلیه‏ المتقین، علامه مجلسی.

- ازدواج مکتب انسان سازی، شهید دکتر پاک‏نژاد، ج 3.

- بهشت خانواده، دکتر مصطفوی.

- بهداشت ازدواج از نظر اسلام، دکتر صفدر صانعی.

- ازدواج و مسائل جنسی، گروهی از نویسندگان.

- مشاوره جنسی و زناشویی، علی اسلامی نسب.

- آیین همسرداری، ابراهیم امینی.[2]

پی نوشت ها:

[1] مکارم الأخلاق - ترجمه میر باقری، ج‏1، ص 405.

[2] سایت اخلاق و عرفان، نهاد مقام معظم رهبری در دانشگاه ها.