به گزارش مشرق، وضو در اصطلاح فقهی به معنی شستن صورت و دست‌ها و مَسح (دست کشیدن بر) سر و پاها طبق شیوه معین شده در قرآن و سنت است. این عمل را از آن جهت که موجب پاکیزگی جسم و جان می‌شود «وضو» نامیده‌اند.
وضو گرفتن مستحب است و برای خواندن نماز، طواف، لمس خط قرآن، لمس نام خدا و بنابر احتیاط نام پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) واجب می‌شود. استحباب وضو در کارهایی مانند حمل قرآن، قرآن خواندن، دعا خواندن، مسجد یا زیارت رفتن،... دوچندان می‌گردد.
مستحبات وضو
1. مسواك كردن ولو با انگشت باشد و بهتر مسواك كردن با چوب اراك است.
2. شستن دست ها تا بند دست.(1)
3. مضمضه كردن (آب در دهان گرداندن) و استنشاق نمودن (آب در بينى كردن) هر كدام سه مرتبه.
4. برداشتن آب با دست راست، هر چند كه براى شستن دست راست، بعد از برداشتن آب با دست راست آن را به داخل كف دست چپ مى ريزد و دست راست را شستشو مى دهد.
5. ريختن آب وضو از بالاى صورت و دست ها.
6. مردها آب شستن اول را در دست ها از پشت دست ها و آب شستن دوم را از داخل دست ها بريزند، به خلاف زن ها.
7. دست كشيدن براى رساندن آب به اعضاى وضو، ولو بدون دست كشيدن هم آب برسد.
8. خواندن سوره قدر در حال وضو.
9. خواندن «آيةالكرسى» بعد از وضو.
10. خواندن دعاهاى وارد شده از ائمه -عليهمالسلام در هنگام وضو،كه در مساله 264 توضيح المسائل بيان شده است.
امام رضا علیه السلام می فرماید: هر مومنی که هنگام وضو گرفتن سوره قدر را بخواند از گناهانش خارج می شود مانند آن روزی که از مادر متولد شده است.(2)
پی نوشت ها:
1- عروةالوثقى، فى شرائطالوضوء، مساله 13
2- فقه الرضا، ص 70