*منظور ما ا ز دورا ن نامزدی ،زمانی می باشد که پسر و دختر خطبه ی عقد را خوانده اند و رسما و قانونا محرم یکدیگر شده اند و یا اگر عقد دایمی (قانونی)صورت نگرفته ،عقد موقت را خوانده اند.
اما در خصوص جواب سوالتان باید گفت که از دو جنبه الف –فقه و احکام شرعی و ب-روان شناختی می توان به آن پرداخت .
الف -حکم آمیزش در دوران نامزدی از نظر شرعی
زن و مرد در صورتى مى توانند با هم شرعا ارتباط برقرار کنند که بعد از مراسم عرفى خواستگارى، صیغه عقد ازدواج (دائم یا موقت) بین آنها جارى شده باشد ؛ وگرنه مثل دو فرد بیگانه هستندکه نمى توانند با هم ارتباط داشته باشند. در این صورت ،حتی نگاه کردن آنها به یکدیگر نیز اگر از روى لذت و شهوت باشد حرام است. در حالت بدون لذت و شهوت هم مرد فقط مى تواند به دست ها و صورت زن نگاه کند و زن هم تنها مى تواند به جاهایى که عرفا مردها نمى پوشانند (مثل سر ، صورت و دست ها) نگاه کند. بنابراین شرط مهم در دوران نامزدى از نظر اسلام همین است و شرایط یا راهى دیگر براى ارتباط وجود ندارد و به صِرف خواستگارى و قول و قرار عرفى، زن و مرد به یکدیگر حلال نمى شوند.
وقتی عقد ازدواج خوانده شد،زن و شوهربرهم حلال شده و هرگونه استفاده و لذتی را می تواند از هم ببرند. علی القاعده در این مدت نیز زن و شوهر حقوقی برابر با دوران پس از زفاف دارند مگر آن که از قبل شروط خاصی را قید کرده و یا عرفا روال معینی معمول باشد به گونه ای که حالت شرط ضمن العقد را پیدا کند.
در خصوص مورد شما نیز باید گفت از نظر شرعى آمیزش در دوران نامزدى هیچ اشکالی ندارد.البته توجه داشته باشید که گرچه مرد در این زمان حق هر گونه تمتع مشروع را از همسرش دارد،لیکن رسم چنین است که ((تمتع مخصوص زناشویی))را تا شب زفاف به تاخیر می اندازند؛که در ادامه به آن اشاره خواهیم کرد.
ب- اما از دید روان شناختی (که از تماستان با ما این طور به نظر می رسد که شما نیز به دنبال آن هستید).
*به این نکته توجه داشته باشید که هیچ تنافى بین شرع و آموزه های روان شناختی وجود ندارد؛ ولى در مراجعه به مشاور،عمل به قواعد مشاوره مطلوب به نظر می رسد.
گرچه نزدیکی با همسر در دوران عقد از نظر شرعی و قانونی اشکالی ندارد ولى از نظر روانشناختى شایسته نبوده و تأثیرات فرهنگى و روحى منفى فراوانی بدنبال دارد.
لذا بهتر است چنانچه ضرورتی در این امر احساس نمی شود این عمل را به زمان عروسی و شب زفاف موکول کرده و آداب عرفی رعایت گردد .مساله مهم دیگر این است که عدم رعایت این آداب و نزدیکی جنسی ممکن است احتمال آبستنی را فراهم آورد که در این صورت کم شدن فاصله بین عروسی و تولد فرزند خود موجب مشکلات دیگری خواهد شد.
* توصیه ها
۱- تلاش کنید فاصله دوران نامزدى و عقد موقت شما زیاد طولانى نباشد.
۲-سعی کنید از انعقاد نطفه و بچه دار شدن تا زمان مقتضى ممانعت به عمل آورید.
*نکته آخر این است که گرچه حتی از نظرآموزه های دینی ، همبستر شدن زن و شوهر و ارضای غریزه جنسی از این راه عبادت محسوب می شود و حتی در روایتی آمده است اگر کسی عمل نزدیکی با همسرش را همراه با آداب و رسوم آن زود به زود انجام دهد به یکی از سنت های پیامبران(ص) عمل کرده است ولی از دیدگاه عرفی و فرهنگ عمومی بهتر است آمیزش جنسی تا زمان ازدواج وشروع زندگی مشترک به تاخیر افتد. تجربه نیز نشان داده که این کار باعث تشدید علاقه زوجین نسبت به هم شده واز سوی دیگرانگیزه زوجین را در برداشتن موانع ازدواج وشروع زندگی مستقل تقویت می کند.
گاه برخی جانواده ها به این علت مخالف این موضوع هستند که شاهد شکست بعضی از ازدواج ها در دوران عقد بوده اند لذا می خواهند در این صورت آسیبهای وارد شده به دختر کاهش یابد. البته باز تاکید می کنیم که شما می توانید هر گونه لذت جنسی را از همدیگر داشته باشید ولی توصیه می کینم به عقاید ورسم ورسوم خانواده های خود که بی شک خالی از حکمت نیست احترام بگذاریدواین موضوع را تا زندگی مشترک به تاخیر اندازید.
با آرزوی زندگی شاد و سر افراز برای شما و همسر گرامیتان