اگر مرد بچه بخواهد و زن نخواهد

یکی از مهم ترین دستورات اسلام در ارتباط با زندگی خانوادگی، مدیریت آن بر اساس تفاهم مشترک است.

در مورد فرزند دار شدن نیز باید گفت جلوگیری مرد از بچه دار شدن زنی که با او به صورت دائم ازدواج کرده، مکروه و بنابر نظر برخی اندیشمندان و فقهای دینی حرام است.[1]

مبنای این فتوی، روایتی از پیامبر اکرم(ص) است که هرگونه جلوگیری مرد را مشروط به اجازه همسرش اعلام می نماید.[2]

از طرفی، افراد فراوانی در جامعه وجود دارند که علی رغم توانایی تأمین حداقل های مورد نیاز در یک زندگی مناسب، از بچه دار شدن و یا حتی اصل ازدواج، خودداری می کنند و بسیاری از آنها، بعدها و بعد از سپری شدن دوره اوج باروری، هزینه بسیاری را برای درمان مشکل نازایی پرداخت می کنند. بر این اساس، به نظر نمی رسد که بسیاری از توجیهاتی که مبتنی بر شرایط مالی است، توجیه مناسبی باشد و چه بسا افرادی که مشکلات مالی را بهانه ای برای فرار از ازدواج و فرزند قرار می دهند، ریخت و پاش هایی در زندگی خود دارند که با مدیریت آنها، بخشی از مشکلاتشان برطرف خواهد شد.

اما باید به این نکته نیز توجه داشت که یک مادر مسئولیت پذیر، نباید تأثیر دغدغه های فکری پدر خانواده را در تربیت فرزند خویش نادیده بگیرد.

طبیعتاً یک فرزند، زمانی از رشد و تربیت بهتری برخوردار خواهد بود که با رضایت و علاقه مشترک پدر و مادر خویش پا به جهان گذاشته باشد.

از طرفی الزام به خودداری از جلوگیری، از موضوعاتی نیست که بتوان آن را از طریق قانونی پی گیری کرد. به همین دلیل، تنها راه چاره، ادامه گفتگوهای دوستانه و رسیدن به تفاهم در این زمینه است.

[1] نجفی، محمد بن حسن، جواهر الکلام، ج 29، ص 112، دار إحیاء التراث العربی، لبنان، چاپ هفتم.

[2] محدث نوری، مستدرک الوسائل، ج 14، ص 233، ح 16584، مؤسسة آل البیت، قم، 1408 هـ ق.