محتوا:
بررسی اجمالی
ترابکولاسیون مثانه در اثر انسداد مکرر در مجرای ادرار رخ می دهد. هنگام انسداد ، دیواره های عضلات مثانه باید بیش از حد کار کنند تا ادرار از انسداد خارج شود. این منجر به ضخیم شدن دیواره های عضله و از بین رفتن قابلیت ارتجاعی می شود. هنگامی که دیواره های عضلانی مثانه لحن خود را از دست می دهند ، مثانه بیش از آنچه که باید ادرار نگه می دارد. در این موارد ، ادرار ممکن است به سمت کلیه ها برگردد ، که می تواند منجر به عفونت شود.
علائم چیست؟
به طور معمول مثانه های ما وقتی پر از ادرار می شوند ، منبسط می شوند و با تخلیه ادرار به اندازه اصلی خود برمی گردند. ترابکولاسیون مثانه بر میزان ادراری که مثانه شما می تواند نگه دارد و نحوه تخلیه آن را تحت تأثیر قرار می دهد. مثانه ترابکولار شده دیگر در اثر پر شدن از ادرار قادر به گسترش و در هنگام تخلیه منقبض نمی شود. این چرخه می تواند منجر به بی اختیاری ادرار ، عفونت و آسیب کلیه شود.
چگونه ایجاد می شود؟
علت اصلی ایجاد مثانه ترابکولار شده مجرای ادرار مسدود شده است. دلایل زیادی وجود دارد که ممکن است مجرای ادرار مسدود شود. این شامل:
- لخته شدن خون
- سنگ کلیه
- تومورها
- بیماری های دستگاه گوارش
- آسیب های لگن ، مانند شکستگی
- اختلالات سیستم عصبی
- بزرگ شدن پروستات (در مردان)
کودکان ممکن است بیشتر در معرض خطر ابتلا به این بیماری باشند ، که بیشتر به دلیل نقص مادرزادی در دستگاه ادراری است. مردان ، به ویژه افراد بالای 60 سال ، به دلیل تمایل پروستات به بزرگ شدن بعد از این سن که به طور بالقوه باعث انسداد می شود ، در معرض خطر بیشتری هستند.
چگونه درمان می شود؟
هدف از درمان این است که علت مثانه ترابکولار شده را بررسی کند. مثانه ترابکولار شده معمولاً علائم انسداد است. انسداد باید برطرف شود تا از وخیم تر شدن شرایط جلوگیری شود و به دیواره های عضلات اجازه دهد قابلیت ارتجاعی خود را پیدا کنند. اگرچه ، به محض از بین رفتن قابلیت ارتجاعی عضلات دیواره مثانه ، بازیابی آن دشوار است.
اگر انسداد ناشی از سنگ کلیه باشد ، معمولاً با افزایش مصرف مایعات ، خود به خود از بین می رود. اگر با این وجود خیلی بزرگ نیستند ، روشهای مختلفی برای درمان در دسترس است. متداول ترین این موارد سنگ شکنی موج شوک خارج از بدن (ESWL) است. این روش موقعیت سنگ را مشخص می کند ، سپس با استفاده از امواج شوک اولتراسوند سنگ را به قطعات کوچکتر تقسیم می کند ، سپس می توان آنها را عبور داد.
اگر انسداد ناشی از تومور باشد ، بسته به اندازه و بدخیمی یا خوش خیم بودن تومور ، درمان متفاوت خواهد بود. گاهی اوقات می توان برای حل کردن تومورها داروهایی تجویز کرد. در مواقع دیگر ، ممکن است لازم باشد با جراحی آن را بردارید. اگر تومور بدخیم باشد ، ممکن است با رادیوتراپی (پرتودرمانی) یا شیمی درمانی درمان شود.
پروستات های بزرگ شده را می توان با دارو ، روش های درمانی کم تهاجمی یا جراحی درمان کرد. مسیر درمان به علائم شما و شدت آن بستگی دارد. آیا سایر شرایط پزشکی دارید یا نه. سلامتی کلی شما و سن شما.
چگونه تشخیص داده می شود؟
در صورت مشکل در دفع ادرار ، کند شدن جریان هوا یا تمایل مکرر به دفع ادرار ، ممکن است به انسداد مجرای ادرار مشکوک شوید. برخی نیز این احساس را دارند که مثانه آنها خالی نیست. اگر با این علائم به پزشک خود مراجعه کنید ، وی به احتمال زیاد سونوگرافی را تجویز می کند که می تواند انسداد و مثانه ترابکولار شده را تشخیص دهد.
چشم انداز
به محض از بین رفتن قابلیت ارتجاعی عضلات دیواره مثانه ، بازیابی آن دشوار است. اگر این بیماری گرفتار و زود درمان شود ، می توان از بدتر شدن آن جلوگیری کرد و علائم شما ممکن است خفیف باقی بماند.
کاهش شدید کشش عضلات دیواره مثانه می تواند به این معنی باشد که مثانه شما بیش از مدت طولانی ادرار را روی ادرار نگه دارد. این می تواند باعث برگشت ادرار به کلیه ها شده و باعث عفونت شود. در نهایت ، این می تواند منجر به آسیب کلیوی گسترده شود. آسیب کلیه یک وضعیت بسیار جدی است که می تواند منجر به نیاز به دیالیز یا پیوند شود.