محتویات
فارسی[ویرایش]
اِ
ریشه‌شناسی[ویرایش]
در فارسی به معنی مفرد یک تن از مردمان است که ریشه در زبان اوستایی دارد و از واژه اوستایی انیسان به معنی داستان فراموش شده گرفته شده است در عربی برگرفته شده از نسیان به معنی کسی که فراموش میکند و هم از واژه انس به معنی کسی که انس یافته است میباشد که اصل این واژه در فارسی از زبان اوستایی و در عربی از زبان آشوری میباشد
اسم[ویرایش]
- مردم مفرد مردمان، آدمیزاد، آدمی، انس، بشر، آدم، ناس.
- (زیست‌شناسی) جانداری از راست پستانداران با ده انگشت کارساز، که روی دو پا راه می‌رود و به سبب داشتن مغز پیشرفته قادر به سخن گفتن و اندیشیدن است.
- شخص؛ فرد.
جمع[ویرایش]
برگردان‌ها[ویرایش]
برگردان‌ها
|