اطاعت زن تنها وظیفه ای دنیوی نیست، بلکه عملی عبادی بوده و ثواب و جزای نیک الهی بر آن مترتب می شود.
1- قال رسول اللَّه صلی الله علیه و آله و سلم: الْامْرَأَةُ الصَّالِحَةُ خَیرٌ مِنْ الْفِ رَجُلٍ غَیرِ صالحٍ وَایما امْرَأةٍ خَدَمَتْ زَوْجَها سَبْعَةَ ایامٍ اغْلَقَ اللَّهُ عَنْها سَبْعَةَ ابْوابِ النَّارِ وَفَتَحَ لَها ثَمانِیةَ ابْوابِ الْجَنَّةِ تَدْخُلُ مِنْ ایها شاءَتْ[1].
تنبیه الخواطر از رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم آورده است: زن صالحه از هزار مرد غیرصالح بهتر است و هرزنی که یک هفته کارهای همسرش را به انجام رساند، خداوند هفت در دوزخ را براو می بندد و هشت در بهشت را بر وی می گشاید تا از هرکدام که خواست داخل شود.
2- قال:ما مِنْ امْرَأَةٍ تَسْقِی زَوْجَها شِرْبَةً مِنْ ماءٍ الّا کانَ خَیراً لَها مِنْ عِبادَةِ سَنَةٍ صِیامٌ نَهارِها وَقِیامٌ لَیلِها وَیبْنِی اللَّهُ بِکلِّ شِرْبَةٍ تَسْقی زَوْجَها مَدینَةً فِی الْجَنَّةِ وَغَفَرَ لَها سِتّینَ خَطیئَةً[2].
تنبیه الخواطر به نقل از امام علیه السلام آورده است: زنی نیست که جرعه ای آب به شوهرش دهد، مگر اینکه این عمل او برتر است از عبادت یک سال که روزهایش را روزه و شبهایش به نماز سپری شده باشد و همچنین خداوند در مقابل هرجرعه ای که به شوهرش نوشانده است، شهری در بهشت بپا می کند و شصت خطای او را می بخشد.
3- قال رسول اللَّه صلی الله علیه و آله و سلم: اذا عَرَفَتِ الْمَرْأَةُ رَبَّها وَآمَنَتْ بِهِ وَبِرَسُولِهِ وَعَرَفَتْ فَضْلَ اهْلَ بَیتِ نَبِیها وصَلَّتْ خَمْساً وصامَتْ شَهْر رَمَضانَ وَاحْصَنَتْ فَرْجَها وَاطاعَتْ زَوْجَها، دَخَلَتْ مِنْ ای ابْوابِ الْجَنَّةِ شاءَتْ[3].
رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم می فرماید: اگر زن خدایش را بشناسد و به او و به رسولش ایمان آورد و فضل اهل بیت پیامبرش را درک کند و نماز پنجگانه را بجا آورد و روزه ماه رمضان را بگیرد و عفت خویش را حفظ کند و اطاعت همسرش نماید، از درهای بهشت هرکدام بخواهد، وارد شود.
4- قال رسول اللَّه صلی الله علیه و آله و سلم: کلُّ امْرَأَةٍ صالِحَةٍ عَبَدَتْ رَبَّها وَادَّتْ فَرْضَها وَاطاعَتْ زَوْجَها دَخَلَتِ الْجَنَّةَ[4].
حضرت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرموده اند: هر زن صالحه ای عبادت پرودرگارش نماید و فرایض خود را انجام و همسرش را اطاعت کند، وارد بهشت می شود.
5- قال رسول اللَّه صلی الله علیه و آله و سلم: الا أخْبِرُکمْ بِخَیرِ نِسائِکمْ مِنْ اهْلِ الْجَنَّةِ؟ الوَلُودُ، الوَدُودُ عَلی زَوْجِها، اذا آذَتْ اوْ اوذِیتْ، جاءَتْ حَتّی تَأْخُذَ بِیدِ زَوْجِها، ثُمَّ تَقُولُ: وَاللَّهِ لا أَذُوقُ غَمْضاً حَتّی تَرْضی[5].
رسول مکرم اسلام صلی الله علیه و آله و سلم فرموده اند: آیا شما را خبر دهم به بهترین زنان شما از اهل بهشت؟ او زنی است که توان آبستن شدن داشته باشد، برشوهرش مهربان باشد، هر گاه اذیت شوهر کند و یا از سوی شوهر اذیت شود، دست همسرش را بگیرد و بگوید: به خدا سوگند، چشم برهم فرو نمی بندم مگر اینکه از من راضی شوی.
6- قال الصادق علیه السلام: اذا صَلَّتِ المَرْأَةُ خَمْسَها وَصامَتْ شَهْرَها وَحَجَّتْ بَیتَ رَبِّها وَاطاعَتْ زَوْجَها وَعَرَفَتْ حَقَّ عَلِی علیه السلام، فَلْتَدْخُلَ مِنْ ای ابْوابِ الْجَنانِ شاءَتْ[6].
امام صادق علیه السلام می فرمایند: اگر زن پنج نمازش را اقامه کند، یک ماهش را روزه بگیرد و خانه خدا را (در صورت استطاعت) زیارت نماید و همسرش را طاعت کرده باشد و حق علی علیه السلام را بشناسد، از هردری از درهای بهشت که بخواهد، وارد می گردد.
7- رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم می فرماید: هرزنی از منزل شوهرش چیزی را از جایی به جای بهتری دیگر جابجا کند (کنایه از انجام کوچکترین کاری در منزل)، خداوند به او نظر کند و آنکه خدا به وی توجّه کند، عذابش نخواهد کرد، ام سلمه عرض کرد: ای رسول خدا، مردان همه خوبیها و خیرات را برده اند. برای زنان بیچاره چیزی نمانده است (کدام خیر باقی است؟) حضرت فرمودند: آری وقتی زن حامله شود، همانند کسی است که روزها همواره روزه و شبها به نماز بگذراند و با جان و مال خود در راه خدا جهاد نماید و چون وضع حمل نماید عظمت مزدش را هیچ کس درک نمی کند و چون فرزندش را شیر دهد، اجر او برای هربار مکیدن سینه اش برابر ثواب آزاد نمودن برده ای از فرزندان اسماعیل علیه السلام است و چون او را از شیر بازگیرد، فرشته ای بزرگوار بر پهلویش زند و گوید: عملت را از سر گیر که خداوند تو را آمرزیده است.[7]
پی نوشت ها
[1] وسايل الشيعه، حديث 25342 و مستدرك الوسايل، حديث 16632.
[2] وسايل الشيعه، حديث 25343.
[3] مستدرك الوسايل، حديث 16600.
[4] مستدرك الوسايل، حديث 16602.
[5] مستدرك الوسايل، حديث 16601.
[6] وسايل الشيعه، حديث 25303.
[7] قال رسول اللَّه صلی الله علیه و آله و سلم: ایما امْرَاةٍ دَفَعَتْ مِنْ بَیتِ زَوْجِها شیئاً مِنْ مَوْضِعٍ الی مَوْضِعٍ تُریدُ بِهِ صَلاحاً نَظَرَاللَّهُ الَیها، وَمَنْ نَظَرَاللَّهُ الَیهِ لَمْ یعَذِّبْهُ، فَقالَتْ أمُ سَلَمَةُ: یا رَسُولَ اللَّهِ ذَهَبَ الرِّجالُ بِکلِّ خَیرٍ، فَای شَی ءٍ لِلنِّساءِ الْمَساکینِ؟ بَلی اذا حَمَلَتِ الْمَرْاةً کانَتْ بِمَنْزِلَةِ الصَّائِمِ الْقائِمِ الُمجاهِدِ بِنَفْسِهِ وَمالِهِ فِی سَبیلِ اللَّهِ، فَاذا وَضَعَتْ کانَ لَها مِنَ الْاجْرِ مالا یدْری احَدٌ ما هُو لِعِظَمِهِ، فَاذا ارضَعَتْ کانَ لَها بِکلِّ مَصَّةٍ کعِدْلِ عِتْقِ مُحَرَّرٍ مِنْ وُلْدِ اسْمعِیلَ، فَاذا فَرَغَتْ مِنْ رِضاعِهِ ضَرَبَ مَلَک کرِیمٌ عَلی جَنْبِها وَقالَ: اسْتَاْنِفی الْعَمَلَ فَقَدْ غَفَرَ لَک(وسايل الشيعه، حديث 27556).