علل الشرائع / ترجمه ذهنى تهرانى ؛ ج2 ؛ ص645-655
حديث (5) محمّد بن ابراهيم ابو العبّاس الطالقانى رحمة اللَّه عليه مىگويد: از ابو سعيد الحسن بن على العدوى از يوسف بن يحيى اصفهانى از ابو يعقوب، از ابو على اسماعيل بن حاتم نقل كرده كه وى گفت:
ابو جعفر احمد بن صالح بن سعيد مكّى از عمر بن حفص، از اسحاق بن نجيح، از حصين از مجاهد، از ابو سعيد خدرى نقل كرده كه وى گفت: رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم به على بن ابى طالب عليه السّلام وصيّت نموده و فرمودند:
اى على، وقتى عروس داخل اطاقت شد وقتى كه مىنشينند كفشهايش را در بياور و پاهايش را بشوى و آب جمع شده را از درب خانهات تا دورترين موضع خانهات كه حدّ آن است بريز و وقتى چنين نمودى خداوند هفتاد نوع فقر را از خانهات دور و هفتاد نوع بركت به جاى آن داخل منزلت نموده و هفتاد رحمت بر تو نازل كرده كه بالاى سر عروس قرار مىگيرند و از آن جا به هر گوشهاى از خانهات توزيع شده و تا مادامى كه اين رحمتها و بركاتشان در اين خانه مىباشند عروس از جنون و جذام و برص در امان است.
سپس پيامبر اكرم صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم فرمودند: اى على در هفته اوّل ازدواج عروس را از تناول شيرها و سركه و خربزه و سيب ترش بازدار.
على عليه السّلام عرضه داشت: يا رسول اللَّه براى چه او را از تناول اين چهار تا بازدارم؟
حضرت فرمودند: در اثر تناول اين چهار تا رحم عقيم شده و از پرورش و نشو و نما نمودن فرزند در آن سرد مىشود و يك حصير و بوريا كه در گوشهاى از خانه افتاده باشد بهتر است از زنى كه عقيم بوده و نازا است.
على عليه السّلام عرضه داشت: يا رسول اللَّه، چطور سركه را از او منع نمايم؟
حضرت فرمودند: زيرا زنى كه سركه خورده اگر حيض شود هرگز به طور كلّى پاك نمىشود و خربزه نيز خون حيض را در شكم زن زياد نموده و كار ولادت را دشوار مىسازد چنانچه سيب ترش حيض را بند آورده و مورث مرض و بيمارى مىشود.
نبى اكرم صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم فرمودند: يا على در اوّل و وسط و آخر ماه با همسرت نزديكى مكن چه آنكه به واسطه هم بستر شدن در اين اوقات جنون و جذام و بيمارى فلجى به زن و فرزندش متوجّه مىگردد.
يا على بعد از ظهر با همسرت نزديكى مكن زيرا اگر فرزندى بين شما مقدّر شده باشد دو بين مىگردد و شيطان از بيمار مزبور در انسان مسرور و خوشحال مىگردد.
يا على هنگام نزديكى زياد سخن مگو زيرا اگر فرزندى متولّد شود از مرض لالى در امان نيست و هنگام نزديكى به فرج و آلت همسرت نگاه مكن و ديدگانت را بپوشان زيرا نظر به عورت موجب كورى مىباشد (يعنى كورى فرزند) يا على با تمايل و شهوت به زن ديگرى با همسرت نزديكى مكن زيرا بيم آن دارم كه فرزندت مخنّث «1» و زن صفت و بخيل گردد.
يا على هر گاه در بستر با همسرت بودى و جنب گرديدى قرآن مخوان زيرا خوف دارم كه آتش از آسمان بر شما ببارد و بسوزاند شما را.
يا على با همسرت نزديكى مكن مگر آنكه با تو و در بدنت جبّهاى و در تن همسرت نيز لباسى باشد و با يك خرقه و پارچه هر دو خود را پاك نكرده و استفاده نكنيد چه آنكه شهوت بر شهوت واقع شده و به دنبال آن بين شما عداوت حاكم مىگردد و اين منجر به جدايى و طلاق خواهد شد.
يا على، در حال ايستاده مجامعت مكن زيرا اين فعل درازگوش بوده و اگر فرزندى از شما متولّد گردد در بسترش ادرار كرده همچون درازگوش كه در هر مكانى بول مىكند.
يا على، در شب عيد فطر مجامعت مكن زيرا اگر خداوند فرزندى نصيب شما كرده باشد اين فرزند بزرگى كه شد خداوند به او فرزندى نمىدهد مگر در كبر سن يا على در شب عيد قربان با همسرت نزديك مكن زيرا اگر فرزندى متولّد شود شش يا چهار انگشتى مىباشد.
يا على زير درخت ميوهدار با همسرت مجامعت مكن زيرا اگر فرزندى به دنيا بايد جلّاد و قاتل و كاهن مىگردد.
يا على مقابل قرص خورشيد و شعاع آن مجامعت مكن مگر بين شما و آفتاب ساتر و پردهاى باشد زيرا اگر چنين نمودى و فرزندى متولّد شد پيوسته در فقر و فاقه
______________________________
(1)- مقصود از «مخنّث» مردى است كه تمايل به مفعول واقع شدن دارد همچون زنان لذا كلمه «مونّثا» در متن روايت عطف تفسير است براى آن.
خواهد بود تا از دنيا برود.
يا على بين اذان و اقامه با همسرت نزديكى مكن زيرا اگر فرزندى متولّد شد بر ريختن خون مردم حريص مىباشد.
يا على هر گاه همسرت حامله و باردار بود بدون وضوء با او جماع مكن زيرا اگر فرزند متولّد شود كورباطن و بخيل و ممسك مىگردد.
يا على در نيمه شعبان با همسرت وقاع مكن زيرا اگر فرزند متولّد شود زشت و بد مو و بد صورت خواهد بود.
يا على در آخر درجه و آخرين اوقات ماه شعبان (يعنى هنگامى كه دو روز از آن باقى مانده) با همسرت مجامعت مكن زيرا اگر فرزندى متولد شود احمق و كم فهم مىگردد.
يا على با همسرت به عشق خواهرش مجامعت مكن زيرا اگر فرزندى متولّد شود عشّار (گمركچى) يا مددكار ظالم شده و گروهى از مردم به دستش هلاك مىگردند.
يا على روى سقف ساختمان با همسرت مجامعت مكن زيرا اگر فرزندى متولّد شود منافق و مخاصم و مبدع مىگردد.
يا على وقتى به سفر رفتى در آن شب با همسرت هم بستر مشو زيرا اگر فرزندى متولّد شود مالش را در راه باطل و غير حق صرف مىكند و رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم اين آيه را قرائت فرمود:
إِنَّ الْمُبَذِّرِينَ كانُوا إِخْوانَ الشَّياطِينِ (تبذيركنندگان هم بستگان و ياوران شياطين هستند)!! يا على هر گاه به سفرى كه سه شبانه روز مىباشد رفتى با همسرت مجامعت مكن زيرا اگر فرزندى متولّد شود مددكار ظالمى كه به تو ستم مىكند مىگردد.
يا على بر تو باد كه شب دوشنبه مبادرت به جماع نمايى زيرا فرزندى كه متولّد مىشود حافظ قرآن بوده و به آنچه حق عزّ و جل تقسيم كرده خشنود و راضى مىباشد.
يا على اگر با اهل خود در شب سه شنبه هم بستر شوى و فرزندى متولّد شود به وحدانيت حق تعالى و رسالت محمّد مصطفى شهادت داده و به فيض شهادت نائل خواهد گشت، حق عزّ و جل او را در آخرت با مشركين عذاب نمىكند دهانش خوشبو و قلبش مهربان و سخى اليد و زبانش از غيبت و دروغ و بهتان منزّه مىباشد.
يا على اگر در شب پنجشنبه با همسرت نزديكى نمودى و خدا فرزندى به شما عنايت فرمود فرمانروايى از فرمانروايان يا عالمى از علماء خواهد شد و اگر در روز پنجشنبه هنگام زوال آفتاب مواقعه نمودى و فرزندى متولّد شد تا زمانى كه اين فرزند پير شود شيطان نزديكش نرفته و شخصى بافهم بوده و سلامت در دين و دنيا را خداوند نصيبش مىفرمايد و اگر شب جمعه مجامعت نمودى و فرزندى متولّد شد خطيب و سخنور مىگردد و اگر روز جمعه بعد از عصر مواقعه نمودى و فرزندى متولّد گرديد معروف و مشهور مىشود.
و اگر در شب جمعه بعد از عشاء مجامعت نمودى اميد مىرود كه فرزند بدلى از ابدال گردد.
يا على در اوّل ساعت از شب با اهل خود مجامعت مكن زيرا اگر فرزندى به دنيا بيايد ساحر گشته و دنيا را بر آخرت بر مىگزيند.
يا على اين وصايا و سفارشات را از من حفظ نما همان طورى كه من از جبرئيل عليه السّلام حفظ نمودم.
نوشته شده در جمعه بیست و هشتم بهمن ۱۳۹۰ ساعت 12:23 توسط عبد الحسین |