موضوعات وبسایت : سلامت

درمان دارویی سیستیت

نویسنده : رضا قربانی | زمان انتشار : 23 مرداد 1398 ساعت 19:17

Want create site? Find Free WordPress Themes and plugins.

داروی درمان عفونت مثانه

برای درمان عفونت مثانه، آنتی‌بیوتیک تجویز می‌شود. اگر فونت مثانه تکرار شود و شدید باشد، آنتی بیوتیک به صورت طولانی مدت تجویز می‌گردد. نوشیدن آب به مقدار زیاد برای درمان عفونت مثانه توصیه می‌شود. حداقل نوشیدن ۲ لیتر آب در روز برای سلامتی مفید خواهد بود هر چند شواهد کافی برای آن در دسترس نیست. برای کاهش علایم، سیترات سدیم و سیترات پتاسیم تجویز می‌گردد. اگر عفونت مثانه ناشی از عفونت قسمتهای دیگر باشد آنگاه درمان عفونتهای قسمتهای دیگر نیز ضروری خواهد بود. برای مثال اگر عفونت مثانه ناشی از عفونت ویروسی هرپس باشد آنگاه درمان ضد ویروسی مانند تجویز آسیکلویر (Acyclovir) مفید خواهد بود.

درمان سيستيت حاد مثانه

اين بيماران را مي توان با يکي از راهکارهاي زير درمان کرد:
-درمان پيشگيري که در اصطلاح پزشکي به آن «پروفيلاکسي»مي گويند؛ يعني بيمار به طور مداوم و هر روز مقدار کمي دارو بخورد تا عفونت دوباره عود نکند.
-بيمار پس از هر بار رابطه جنسي دارو بخورد.
-هر بار که بيمار دوباره علائم را پيدا کرد، خودش درمان را شروع کند.

علت ورم مثانه

اين بيماري داراي علايمي همچون عفونت ادراري است و بيمار معمولاً از تکرار ادرار، احساس درد در مثانه و قسمت هاي تحتاني شکم و سوزش ادرار رنج مي برد که در بسياري از مواقع در زنان جوان و ميانسال به چشم مي خورد.
اين بيماري ممکن است به شکل حاد شروع شده و به صورت مزمن هفته ها و حتي ماه ها به درازا بينجامد.

علت خاصي براي اين بيماري مشخص نشده است و فقط چند فرضيه براي ايجاد اين نوع ورم وجود دارد که مهم ترين آن مشکلات و نقصان مخاط مثانه و پوشش داخل مثانه است که باعث ورم مي شود. علت ديگر را مربوط به اعصاب جدار مثانه نسبت به فشاري که در اثر پري مثانه ايجاد مي شود، مي دانند.

درمان ورم مثانه

اين بيماري درمان مشخصي ندارد و مي توان درمان هاي مختلفي را بر آن پياده کرد ولي از آنجايي که اين بيماري داراي تست تشخيصي دقيقي نيست، اين علائم مي توانند با علائم عفونت هاي ادراري، عفونت هاي سيستم تناسلي يا سنگ مثانه و مثانه عصبي وجه مشترکي داشته باشد.
نکته: عفونت ادراري در کودکان زير 5 سال بسيار حائز اهميت است زيرا امکان دارد عفونت از مثانه به کليه ها برسد و بعدها فرد را دچار فشار خون و مشکلات کليوي نمايد. بنابراين بايد در اين کودکان بررسي ها کامل باشد و عوارض آن جدي تلقي شود.
توصيه: عفونت ادراري در زنان باردار خيلي سريع به عفونت کليه تبديل مي شود و شانس ابتلاي انتقال عفونت از مثانه به کليه بيشتر از افراد معمولي مي شود، پس زنان باردار بايد آگاهي داشته باشند که در ابتداي بارداري و ماه هاي 3 تا 4 ماهگي، آزمايش و کشت ادرار را فراموش نکنند، چرا که عفونت در ماه هاي اول باعث سقط جنين و در ماه هاي آخر، خطر زايمان زودرس را به همراه خواهد داشت.

عفونت مثانه، شرایط مزمن دردناکی است که در آن، مثانه ملتهب و تحریک می‌شود و در نتیجه فرد مجبور می‌شود که به طور مکرر ادرار کند و ادرار کردنش دردناک می‌باشد. عفونت مثانه علایمی شبیه سیستیت (عفونت باکتریایی مثانه) دارد، اما کشت ادرار از نظر باکتری منفی است و دادن آنتی‌بیوتیک معمولاً کمکی نمی‌کند. این عارضه درزنان شایع‌تر از مردان است.

داروهای عفونت‌ مثانه‌

آنتی‌هیستامین‌ها، آنتی‌کولینرژیک‌ها، داروهای‌ ضدالتهابی‌ غیراستروییدی‌، و داروهای‌ ضدافسردگی‌ همگی‌ موفقیت‌ محدودی‌ در کاهش‌ علایم‌ دارند.

داروی‌ پنتوزان‌ پلی‌ سولفات‌ سدیم‌ در تخفیف‌ علایم‌ بعضی‌ از خانم‌ها مؤثر بوده‌ است‌.

دی‌متیل‌ سولفوکساید یا سایر داروها را می‌توان‌ مستقیماً به‌ درون‌ مثانه‌ وارد کرد. *دی‌متیل‌ سولفوکساید به‌ مدت‌ 15 دقیقه‌ در مثانه‌ نگاه‌ داشته‌ و سپس‌ تخلیه‌ می‌شود. این‌ درمان‌ هر دو هفته‌ تکرار می‌شود، یا تا زمانی‌ که‌ علایم‌ تخفیف‌ یابند و سپس‌ برحسب‌ نیاز تکرار می‌شود. مصرف‌ دی‌متیل‌ سولفوکساید باعث‌ وجود آمدن‌ یک‌ بوی‌ شبیه‌ سیر در پوست‌ و تنفس‌ می‌شود که‌ تا 72 ساعت‌ ادامه‌ می‌یابد.

برای‌ این‌ بیماری‌ راه‌ درمانی‌ قطعاً مؤثر وجود ندارد. انتخاب‌های‌ درمانی‌ عبارتند از داروهای‌ خوراکی‌ مختلف‌، داروهایی‌ که‌ به‌ داخل‌ مثانه‌ وارد می‌شوند، کارهای‌ مخصوص‌ برای‌ اتساع‌ مثانه‌، تغییر در رژیم‌ غذایی‌، تمرینات‌ مخصوص‌ مثانه‌، و تحریک‌ الکتریکی‌ رشته‌های‌ عصب‌ از راه‌ پوست‌ انجام‌ مشاوره‌، بازخورد زیستی‌ (بیوفیدبک‌)، یا هیپنوتیسم‌ یا آرام‌سازی‌ توسط‌ خود فرد جهت‌ کمک‌ به‌ کنترل‌ استرس‌، عصبانیت‌، اضطراب‌ و گاهی‌، افسردگی‌ همراه‌ با اختلالات‌ درد مزمن‌ توصیه‌ می‌شود.

روش‌های‌ جراحی‌ به‌ ندرت‌ مورد استفاده‌ قرار می‌گیرند (تنها به‌ عنوان‌ حربه‌ آخر و هنگامی‌ که‌ سایر روش‌های‌ درمانی‌ شکست‌ خورده‌ باشند و برای‌ بهبود کیفیت‌ زندگی‌ پایین‌ فرد انجام‌ اقدامات‌ غیرمحافظه‌کارانه‌ جایز باشد).

آنتی‌بیوتیک‌ها برای‌ مبارزه‌ با عفونت‌

داروهای‌ ضداسپاسم‌ برای‌ تخفیف‌ درد

گاهی‌ استفاده‌ از ضد دردهای‌ ادراری‌ برای‌ تخفیف‌ درد

به‌ هنگام‌ درمان‌ و تا دو هفته‌ پس‌ از رفع‌ علایم‌ از نزدیکی‌ خودداری‌ کنید تا التهاب‌ کاملاً برطرف‌ شود.

منبع : متخصص کلیه و مجاری ادرار

آیا این مطلب برای شما مفید بود؟




ارسال نظر

نام


ایمیل


نظر